Hoe is het mogelijk om zo veel gevoel in zulke scherpe en vervormde gitaarmuziek te leggen? Er wordt een prachtig plaatje geschilderd met haast overdreven veel emotie en gevoel, maar altijd met een treurige ondertoon. Dit wordt dan eens gedaan met etherische black metal gitaren en razendsnelle blast beats dan weer met feeërieke natuurklanken. Prachtige zanglijnen worden afgewisseld met krijsend geschreeuw.

Bandlid Neige combineert old school black metal met haast Debussy aandoende melodieën. Dit dualistische karakter in de muziek zorgt voor een interessant spanningsveld. Hiermee wordt een defaitistisch tableau geschilderd met veel treurigheid en triestheid. Is er dan geen enkele hoop? Jawel, maar altijd met die noodlottige ondertoon. De bizarre combinatie van hemelse klanken en duivelse metal spreekt mij zeer aan.

Fans van black metal zou ik aan willen raden de muziek van Alcest eens te beluisteren. Diegenen die met deze band bekend zijn kunnen de CD blindelings aanschaffen; ze voldoet aan alle verwachtingen!