Hawks uit 2015 was acht jaar lang het laatste studio-album van Alamo Race Track. Frontman Ralph Mulder vond na jaren ‘stilte’ rondom de band onverwacht veel inspiratie in Oost-Groningen, de streek waar hij opgroeide. De reden van zijn verblijf in die regio was een treurige: zijn vader kreeg te maken met een lang ziekbed, helaas zonder uitzicht op herstel. Dus trok Mulder weer naar Winschoten en omgeving om bij zijn familie te zijn. Daar kwam de coronapandemie nog eens bovenop. Mulder werkte op de boerderij van zijn broer, fietste heel wat af en merkte dat zijn hoofd leger en leger werd, waardoor ideeën voor songs juist weer ruim baan konden krijgen.

Greetings from Tear Valley and the Diamond Ae is als een ansichtkaart uit Oost-Groningen met in de titel verwijzingen naar een dorp en een riviertje in de streek. ‘Ik zie het album als een soort ode aan mijn jeugd, een ode aan Oost-Groningen’, aldus Ralph Mulder. Een plaat vol herinneringen aan plaatsen, mensen en gebeurtenissen.

Het laatste album, het eerdergenoemde Hawks, liet acht jaar geleden een wat losser, experimenteler en soms donkerder geluid horen. Anno 2023 klinkt Alamo Race Track – met in de gelederen Robin Berlijn – voor velen wellicht weer iets vertrouwder, al staat het album qua sound, variatie en (natuurlijk) thematiek aardig op zichzelf.

De singles scharen zich onder de beste nummers van het album: Sally H. is lichtvoetig en uitbundig, met meerstemmige zang en een prettige, klassieke pop-warmbloedigheid. Sprankelende gitaren sieren Got to Get Home en de diverse fijne zangpartijen die opduiken openen nieuwe dimensies. Fight is een van de interessantste tracks: strak en lekker droog stuiterend. Minder landelijk, meer stedelijk. In de teksten huist sensualiteit en verleiding. Dankzij een koortje verschiet de song een aantal keer mooi van kleur. Ralph Mulder is geen bijzonder expressieve vocalist, de fijne extra vocale dimensies vullen dit goed aan op het album. Hier profiteert ook een track als het huppelende Trespass van.

Meer jeugdherinnering komen voorbij, in een soms mooie, bedwelmende dan weer lo-fi achtige setting, op Romney Shed 1 en Romney Shed 2, waarbij het tweede deel tevens het album mag afsluiten. ‘Someone call the doctor… I think the boy really needs help’. Het koppeltje korte songs Wish I Was a Bird 1 en Wish I Was a Bird 2 mag er zeker zijn, vooral door de lekkere baslijnen in deel 1 en de fraaie overloop van Mulders zang naar een golvende viool in het tweede deel. Zo vallen er op Greetings from Tear Valley and the Diamond Ae flink wat mooie details te bespeuren. Aan de andere kant kiest de band een aantal keer ook duidelijk voor steviger geschut: meer losgeslagen gitaarwerk in het onderkoelde House of Crosses en het slepende Cold Country. Nog veel opvallender is Remember When You Were Young, waarbij Alamo Race Track een soort beklemmende krautrock produceert, met intense strijkers en straffe gitaarklanken.

Zo brengt de terugkeer van Alamo Race Track een gevarieerde plaat met zich mee waarop de band zich regelmatig beheerst maar daardoor niet minder geïnspireerd uitleeft. Greetings from Tear Valley and the Diamond Ae is een mooi thematisch liedboek geworden vol fijne details en met een aantal verrassende songs. Dit najaar zal de band het allemaal live gaan laten horen middels een flinke clubtour.