De kiem van het onlangs door ACT uitgebrachte album Clouds ligt bijna drie jaar terug, toen pianist Rogier Telderman benaderd werd door de festivaldirecteur van het nieuwe Bredase jazzfestival Sound of Europe. Telderman mocht zelf een formatie samenstellen voor een optreden en was op zoek naar nieuwe vormen om zijn ideeën over ritme en improvisatie, vanuit zijn klassieke achtergrond, tot uiting te brengen.  Omdat hij met zijn eigen trio door Polen toerde kwam hij in contact met de Poolse violist Adam Bałdych. En na een concert met de Franse cellist Vincent Courtois legde hij contact met deze Franse cellist. In beide muzikanten vond Telderman de sterke persoonlijkheden waar hij naar op zoek was. Tijdens het festival in Breda brachten ze verschillende nummers ten gehore uit ieders eigen repertoire, bewerkt voor de bezetting met dit trio. Dat beviel zo goed dat Bałdych aan Telderman en Courtois voorstelde om nieuw werk te gaan componeren voor het trio, voor het uitbrengen van een album. En zo geschiedde.

Na het besluit om gedrieën door te gaan ontwikkelden ze een eigen sound voor het nieuw geboren trio, hetgeen niet gemakkelijk was, zo vertelt Bałdych ons: “Especially when you have three strong personalities, who has its own ideas of music”. Toch slaagde ze daarin, zodat in de loop van 2019 studio sessies in Frankrijk konden worden ingepland. Volgens Bałdych zit de kracht van het trio in de verschillen tussen de drie. “I think the differences of each of us became the strength of our music.” Toch zijn er ook juist overeenkomsten, alle drie hebben een bijzondere interesse in het verbinden van klassieke muziek met jazz. Zoals Bałdych ons uitlegt: “I feel myself a musician and improviser who try to connect classical music and jazz in very individual way. I think the trio, which is very classical combination of instruments gave me opportunity to develop a lot of ideas.”

De verbinding tussen klassiek en jazz is gelijk goed merkbaar in het ontroerende titel- en openingsstuk Clouds, gecomponeerd door Bałdych. Met een verstild intro en een prachtig, op vleugel door Telderman ingezet, melancholiek thema, word je onmiddellijk meegezogen in een romantische zachte sfeer die emotionele snaren raakt. Het stuk doet ook filmisch aan. De ingetogen kracht van het solospel van Bałdych is indrukwekkend en het samenspel van Courtois en Bałdych is betoverend. Kortom een meeslepende opener van dit album. Ook het tweede stuk Early Spring is van de hand van Bałdych. Met een energiek ritme in gepaste snelheid ontvouwt zich een fris en helder thema. De frisheid en helderheid appelleert aan het gevoel dat bij de vroege lente hoort. Met in gedachten dansende muggen en zingende vogels, waarvoor met deze compositie weinig verbeeldingskracht nodig is.

Het nummer Floricel is gecomponeerd door Courtois. Met een langzaam pulserende bastoon, die aanwezig blijft in het gehele nummer, ontvouwt zich een prachtig gevoelig thema, dat Courtois en Bałdych op een innemende wijze in samenspel ten gehore brengen. Ook hier is het niet moeilijk om in gedachten te associeren met de natuur, zoals bij het voorgaande stuk. Het gestaage, langzame pulserende ritme als ondertoon voor de fraaie klanken die Bałdych en Courtois produceren, als symbool voor een bos met statige bomen en het geluid van de wind en dieren. Work In Progress is geschreven door Telderman en karakteriseert zich door repeterende tonen en een meeslepend motief. Uitdagende uitwerkingen in solo’s voor viool en cello maken het stuk spannend en boeiend. Ook spannend is The Beginning Of A Dream van Courtois met een onheilspellend aandoende motieven in een donker getint klankspel. De ontspanning komt terug in And So van Telderman, met een aangenaam en fijn in het gehoor liggende melodie.

Na het speelse Interlude, dat naadloos over gaat in het luisterrijke Jardin, beiden van Bałdych komen we bij In Love in Hanoi een stuk van Courtois. Een sprookjesachtig klankspel, waarin duidelijk Aziatisch aandoende motieven doorklinken, typeren deze prachtige compositie die heel knap wordt uitgevoerd door de drie rasartiesten. Het slotstuk Au Desert straalt pracht in eenvoud uit. Met een langzaam voortkabbelend thema in mooie en gevoelige klankcombinaties.

Bałdych, Courtois en Telderman zijn er bijzonder goed in geslaagd om een brug te bouwen tussen hen zelf, hetgeen gelijk symbool staat voor een culturele brug tussen de drie landen en culturen waar zij uit voort gekomen zijn, waarbij ze in hun muziek op een zeer geslaagde manier hun gemeenschappelijke taal hebben gevonden.