Met zijn nieuwe prachtalbum In This City They Call You Love net in de winkels maakt gitarist/zanger Richard Hawley een uitgebreide tour door zijn thuisland. En dat betekent tegenwoordig in het geval van Hawley een tour langs alle grote en belangrijke zalen. Zaterdagavond 8 juni is het de beurt aan  het legendarische Hammersmith Apollo, in hoofdstad Londen. Een imposante en fascinerende oude zaal die uitverkocht, met staand publiek, zoals vanavond, 5400 mensen kan hebben. Wij moesten daarbij zijn natuurlijk.

Dat Hawley in zijn thuisland heel groot is mag duidelijk zijn. En dat hij publiek van alle leeftijden aantrekt wordt ook vanavond weer duidelijk. Zijn songs rocken maar hebben ook vaak een romantische inslag: hij is zo’n muzikant die vol van leer kan trekken en het publiek in beweging kan brengen. Dan weer met ballads in volle vervoering. Met een stem zo goed als die van hem komt sowieso alles wat hij brengt vol binnen.

De songs van In This City They Call You Love, wederom een ode aan zijn stad Sheffield, zijn de leidraad in de set, maar hij pakt in de twee uur lang durende set ook heel veel songs op van zijn vorige albums.  Niet gek natuurlijk als je weet dat Coles Corner, Truelove’s Gutter en Standing at the Sky’s Edge onvervalste klassiekers zijn geworden. Het levert een zeer levendige en heerlijke ‘Greatest Hits’ set op.

Opvallend hoe vet rockend Hawley en zijn band met She Brings the Sunlight de avond beginnen trouwens. Wat een geweldige binnenkomst en wat wordt er gelijk lekker doorgepakt met Two for His Heels. Prism in Jeans is een nieuwe Hawley klassieker en krijgt gelijk een geweldige vertolking mee.

Verrassend is dan dat publiekslieveling Open Up Your Door al zo vroeg al in de set zit. En hoe geweldig om het Britse publiek die song van begin tot einde mee te horen zingen. De imposante start van de set staat model voor de rest van de set waar de nieuwe songs door het publiek met net zulke open armen ontvangen worden als de klassiekers.

Dat Hawley niet alleen een heel goede zanger is, en wat is hij vanavond fantastisch bij stem, maar ook een heel goede gitarist (hij wordt één van de beste van UK genoemd), wordt in die steviger songs wel heel goed duidelijk. Wat een heerlijk dik spel laat hij vanavond in songs als Standing on the Sky’s Edge en Don’t Stare at the Sun (wat een klassieker is dat toch ook) horen en wat diept hij die solo’s heerlijk uit.

Ach ja, wat meer te zeggen dan dat Leave Your Body Behind, Tonight the Streets Are Ours, Coles Corner en Alone naast nieuwe prachtsongs als Heavy Rain en Deep Space al net zo knap in de indrukwekkende set gegoten worden.

Zijn vaste band is trouwens in al net zo’n fraaie topvorm. In alles maken ze de songs van Hawley beter, zowel instrumentaal als vocaal. Fijn om een vaste band al zo lang te hebben en ze met het succes mee te zien groeien. Ze rocken de zaal met gemak plat en pakken in een nieuwe song als Hear That Lonesome Whistle Blow net zo fraai de medevocalen op.

Hawley in Hammersmith Apollo betekende een absolute prachtavond. Niet alleen zijn nieuwste album was een ongekende krachtproef naar grootse vorm, ook live was ook het volledig raak. Hawley is in bloedvorm momenteel en dat was heel fijn om te zien en horen.

En als je terugkomt om je set dan na een prachtig People en I’m Looking for Someone to Find Me echt af te sluiten met The Ocean en daarmee nogmaals volledig emotioneel raak te schieten, heb je mij echt helemaal te pakken. Er schijnen nu dan eindelijk ook weer concerten in Nederland en België op het najaarsprogramma te staan. In ook hier grote belangrijke zalen. Niet te missen natuurlijk.