Het uit New York komende Chanel Beads is eigenlijk een project van Shane Lavers, een graag geziene verschijning in de muzikale underground scene aldaar. Maar eigenlijk kun je het net zo goed een volwaardige rockband noemen, aangezien tweede vocalist Maya McGrory en multi-instrumentalist (maar voornamelijk -violist) Zachary Paul minstens even belangrijk zijn. Samen mengen ze lo-fi jaren ‘90 rock met vluegjes electronisch aandoende dreampop. Dan zijn we er nog niet…dat is slechts een startpunt.

Zo begint debuutalbum Your Day Will Come  gezellig met opener Dedicated to the World, een vluchtig naïef klinkend duet tussen Lavers en McGrory waar akoestische gitaar en viool inderdaad aan de basis liggen. Zo klinkt eigenlijk de eerste helft van dit album wel: een leuke formule, doorspekt met breakbeat en funk als er meer ritme in het spel komt. Maar eigenlijk is het te vluchtig, tracks die je ook zo weer vergeten bent. Erg anders is opeens de andere helft, waar Your Day Will Come compleet de filmische postrock kant op gaat. Iets wat je eerder zou verwachten bij Godspeed You! Black Emperor, of andere labelgenoten op het Canadese Constellation.

Urn zet de luisteraar op het verkeerde been, door eerst weer een lofi duet in te zetten, maar als er vervolgens Oosterse sferen voorbij komen weet je eigenlijk al dat de track meer verrassingen in zich heeft. Vervolgens wordt er dissonant gerockt en buitelen piano, blazers en strijkers over elkaar heen. Een act als Half Japanese zou trots zijn, maar ook Royal Trux of Captain Beefheart zijn er wel in terug te horen. De afsluiter van het album is sprookjesachtig en 80’s. Opvallend, gezien de 90’s sfeer er de hele tijd zo dik bovenop lag.

Zo is Chanel Beads niet voor één gat te vangen en dat maakt het soms lekker onvoorspelbaar. Jammer is het dan om te horen dat er ook vaak genoeg voor de veilige weg wordt gekozen, zeker aan het begin van dit album. Het nostalgische, vluchtige en niets-aan-de-hand sfeertje is her duidelijk ingezet als stijlkenmerk, maar is door zoveel bands al beter gedaan. Met meer focus op experiment zit er volgende keer een knaller van een album in. Nu zijn er nog steeds bijzondere hoogtepunten aan te wijzen op dit eigenwijze debuut.