De Amerikaanse componist, arrangeur en producer David Axelrod is afgelopen zondag 5 februari op 83 jarige leeftijd overleden. Zijn invloed op de muziek is vanaf de jaren zestig geweldig groot geweest. Hij wist muzikale stijlen steeds op geniale manieren met elkaar te verbinden.

Axelrod werd in 1933 geboren in Los Angeles, had in zijn jonge volwassenjaren een kortstondige bokscarrière maar verdiepte zich vervolgens in zijn grote muziekliefde en produceerde zijn eerste album op 26-jarige leeftijd. Al snel werd hij door grote artiesten en platenmaatschappijen benaderd omdat hij op onnavolgbare wijze jazz, rock en rhythm & blues aan elkaar wist te verbinden. Hij werd producer en A&R manager voor Capitol Records en de fameuze Capitol Tower werd zijn voornaamste werkgebied. Het was daar waar hij zijn belangrijkste werk maakte.

Terwijl rond dezelfde periode tijdgenoot Van Dyke Parks, een al net zo geniale arrangeur, de pop onmiskenbare veranderde was het Axelrod die de jazz en R&B aanpakte met andersoortige tegelijk super creatieve/originele orkestraties. Zijn eigen composities verrijkte hij dara al net zo briljant mee. Een van zijn meest in het oor schietende samenwerkingen ging hij aan met David McCallum voor diens Music: A Bit More Of Me maar het zijn ook eigen composities als het verbluffende The Edge die zijn legende creëerden. Hij werkte ook met de legendarische Electric Prunes voor hun album Mass in F# Minor. Toen de band midden in de opnamen uit elkaar viel ronde hij de opnamen met sessie muzikanten af.

Na heel veel werk te hebben gehad in de jaren zestig en zeventig werd het in de jaren daarna wat stiller rondom hem, al verschenen er mondjesmaat nog wel albums. Hij richtte zich gedurende de jaren tachtig volledig op het schrijven van muziek voor het belangwekkende album Requem: The Holocaust. Met David Axelrod, het album met oud en nieuwe materiaal, dat hij voor het hippe Mo’Wax label van David Lavalle in 2001 maakte hij een glorieuze terugkeer, nadat The Edge een jaar daarvoor reeds in de grote Dr. Dre hit The Next Chapter was hergebruikt. Sowieso was Axelrod’s muziek een rijke schatkist om te sampelen. De hiphop maakte daar dankbaar gebruik van (A Tribe Called Quest, Cypress Hill, Pete Rock, Wu-Tang Clan om er maar een paar te noemen). De samenwerking met Mo’Wax leverde hem een geheel nieuw publiek op en liefdevolle omarmingen van muzikanten als DJ Shadow.

In 2004 maakte hij een glorieuze comeback als dirigent toen hij met een groot orkest tijdens het Ether festival optrad om werk van over de jaren te laten horen. Richard Ashcroft zong bij die gelegenheid de Electric Prunes klassieker Holy Are You.

Voor degenen die Axelrod’s muziek nog niet kennen is de magnifieke Capitol verzamelaar The Edge, met briljant werk van de laat jaren zestig, aan te raden. Het album is een weldaad voor oor en komt rechtstreeks het hart binnen. De muziek van David Axelrod heeft de tand des tijds geweldig doorstaan en klinkt nog net zo fris en briljant als toen je het voor het eerst hoorde.

https://www.youtube.com/watch?v=6SJe8kbrTiY