De afgelopen jaren heeft Blood Red Shoes meer en meer ruimte gegeven aan elektronica en industrial in hun muziek, zonder hun vuige en basic rockgeluid al te veel aan te passen. Het vorige album Ghosts on Tape (2022) was daar een voorbeeld van.

Laura-Mary Carter en Steven Ansell zijn ondertussen alweer snel terug met een nieuwe, zij het vooralsnog digital only, release. The Stone Tapes ontleent zijn titel aan een gotische horrorfilm uit de jaren zeventig. Niet alleen de titel toont overeenkomsten met het vorige album van het duo, de muziek op de plaat bestaat voor het grootste deel uit herinterpretaties/remixen van Ghosts on Tape songs. De nieuwe versies komen van Liars, DZ Deathrays, Demob Happy, Ayse Hassan van Savages, Softcult en anderen.

Was Comply voorheen al een elektronisch vervormde track, in de Liars versie is het geluid nog wat steviger en krijgen de vocalen een minder prominent plek in de mix; gaan ze meer op in het dynamische industriële geheel. I Lose Whatever I Own kent in de remix een minder lange opbouw, om als snel in volvette elektrorock te duiken. Gitaren zingen zagend rond. Murder Me was op het vorige album een mooie sfeertrack die wat werd ontsierd door een lompe beat. De remix is niet zozeer veel beter maar zorgt wel voor een wat coherenter geluid; Carters zong wordt flink opgezogen door de maalstroom aan machinale klanken en vage gotische echo’s.

De nieuwe versies van de songs zijn over het algemeen prima aanvullingen, al kun je niet per definitie spreken van verbeteringen. Dat zal dan ook niet de bedoeling geweest zijn van dit project; het trekt de muziek gewoonweg verder richting de stijlen die al huisden in het recentere geluid van Blood Red Shoes: (licht) industriële rock en alternatieve elektrorock/pop. Een track als I Am Not You gaat er in de nieuwe versie overigens wél op vooruit: het origineel ontaardde na een veelbelovend intro (dat wat deed denken aan PJ Harvey) in weinig interessante emorock, terwijl de remix uitdagend, verknipt en spannend is. Dig a Hole was al een opvallende track, door de wisselwerking tussen uitbarstingen en meer filmische, sfeerrijke vocale passages, in de remix, die de noise wat tempert, wordt de track een mooier geheel.

Four to Seven blijft anno 2023 een bedwelmende stijlbreuk, zij het nu zonder gitaarklanken maar met een beduidend elektronischer karakter. We gaan met de James Adrian Brown remix feitelijk gewoon richting ambient/techno. Om niet té veel af te drijven volgt hierna het door Ansell gedragen Give Up, dat nog steeds een opgefokt rockend karakter heeft. Say Farewell liet destijds al onderhuidse spanning en mooie triphopsferen horen, in de nieuwe versie is de track nóg wat dreigender en donkerder.

Een aardige bonus is Long Lost Ghost, een volledige nieuwe track die ook nog in een instrumentale versie voorbijkomt. Slepend en verleidelijk: ‘Cause I’m a sucker for your love’. Het geeft meerwaarde aan een lekker album dat wellicht ooit nog eens fysiek zal opduiken als extra’tje bij een boxset of andere verzamelaar van Blood Red Shoes.

Tracklisting The Stone Tapes:

Comply (Liars Remix)
I Lose Whatever I Own (Demob Happy Remix)
Long Lost Ghost
Murder Me (DZ Deathrays Remix)
I Am Not You (Esya Remix)
Dig a Hole (Softcult x Blood Red Shoes Version)
Four to Seven (James Adrian Brown Remix)
Give Up (Matt McJunkins Remix)
Begging (Paperflag Haunted House Remix)
Long Lost Ghost (Instrumental)