Het vierdaagse gratis toegankelijke cultuur- en muziekfestival in het Julianapark in Venlo beleeft dit jaar zijn 44ste editie en vindt plaats van donderdag 25 augustus tot en met zondag 28 augustus. Ons verslag van donderdag en vrijdag lees je hier. Zaterdagavond vervolgen we onze muzikale reis en staat het publiekshoogtepunt met stip genoteerd voor de show van Songfestival S10 aan het einde van de avond. Voor dat het zover is, is er nog heel veel anders te beleven en begeven we ons allereerst in het kleine Teatro, een podium in een kleinere tent met vaste tribune, die vooral gebruikt wordt voor de intiemere concerten en lezingen. Aan het begin van de avond staat daar het Gamelan Mudrasvara Ensemble.

Gamelan staat voor Indonesische volksmuziek en Gamelan Mudrasvara Ensemble staat onder leiding van Krishna Sutedja, een derde generatie gamelan docent uit Bali. Het amateurgezelschap uit Amsterdam werd opgericht in 2018 en werkt vanuit Amstelveen. In Venlo geven ze de premiere van de voorstelling Jagadhita, dat gaat over respect voor het goede, maar ook respect voor de ander en de natuur die soms wreed kan zijn voor de mens. Met dit respect verdien je Jagadhita, dat als begrip staat voor geluk, voorspoed, welvaart van de mensheid, duurzaamheid en vrede. Het is een prachtig schouwspel met de zeer kleurig uitgedoste levensgrote poppen en de lotushouding zittende en in mooie traditionele Balinese kleding getooide muzikanten. De muziek is heel spiritueel, zoals we dat van Bali gewend zijn,  met de stille kracht, mysterieuze klanken en indringende percussie. Het publiek is zichtbaar onder de indruk en de staande ovatie is meer dan verdiend.

Het hoofdpodium is later de plek voor Orkesta Mendoza, onder leiding van frontman Sergio Mendoza uit Arizona, die ook bekend is van zijn werk voor de formatie Calexico. Zo schreef hij nummers was producent van het dit jaar uitgebrachte album El Mirador. Mendoza richtte dit orkest op als tribute voor Perez Prado, een Cubaanse legende van de mambo. Maar na de tribute bleek het project veel te leuk om weer te beëindigen en inmiddels is een album uitgebracht en toert hij door verschillende werelddelen, vaak bijgestaan en nu ook door de markante zanger en tapdanser Salvador Duran. De muziek van de band is aantrekkelijk en een heerlijke mix van cumbia, mambo, rock en jazz en zorgt voor zomerse sferen.

Op altijd gezellige podium staat ondertussen singer-songwriter Janet Livv, met haar melancholische teksten gezongen op lekkere popthema’s, daar zien we nog net iets van. Verder staan vanavond in de Arena een reeks DJ’s geprogrammeerd voor de broodnodige beats en elektro. Zo nu en dan lopen we ook daar even binnen om de heerlijke dance sfeer te proeven, bij o.a. Dave Nunes, Jengi en Jael. De tent staat vol met dansende fans en – gelukkig maar – is de buitentemperatuur niet zo warm meer, want binnen in de Arena loopt die flink op met al die energie.

Zomerparkfeest staat ook altijd borg voor muzikale reizen door alle werelddelen, dat maakt het festival heel divers en breed georiënteerd. Na onze uitstap naar Bali en daarna de presentatie van de door Zuid-Amerika beïnvloede muziek is het iets na negenen de beurt aan de Noord-Afrikaanse Toearegs, die oorspronkelijk uit Mali komen, maar elkaar in de jaren ’80 hebben gevonden in een Libanees vluchtelingenkamp en nu onder de naam Tinariwen bedwelmende woestijnblues brengen op deels Afrikaanse instrumenten en deels Westerse elektronische instrumenten. Ze traden afgelopen jaren al diverse malen in Nederland op, zoals in Paradiso en we recenseerden in 2020 hun laatst uitgebrachte album Amadjar. De eerste aanblik in hun traditionele, met deels hoofd bedekte kledij, doet aanvankelijk ongewoon aan, waardoor het publiek een wat afwachtende houding aanneemt. Maar als ze eenmaal spelen weten ze de Zomerparkfeest-gasten te bespelen met hun lyrische blues, waarbij de markant getekende gezichten, die een bewogen leven weerspiegelen, ook emoties laten zien.

Met weer een ander werelddeel in beeld, dit keer Azië en om precies te zijn ingezoomd op Pakistan, treffen we bij Amigo het illustere duo Ashraf Sharif Khan en Viktor Marek. Khan is in 1969 in Lahore, Pakistan geboren, als zoon van Ustad Muhammad Sharif Khan Poonchwala, een legendarische sitar speler van Hindostaanse afkomst uit een familie waar het bespelen van de sitar al verschillende generaties wordt overgebracht van vader op zoon. Hij ziet zichzelf als muzikale broeder van de in Dinslaken (D) opgegroeide Viktor Marek, een extravagante DJ, producer en mede eigenaar van de legendarische  Golden Pudel Club in Hamburg. De combinatie van deze twee bijzondere musici levert een geweldige smeltkroes op van met beats doordrenkte Westerse electronica, met de traditionele Indiase en Pakistaanse sitar muziek. Een verrassende parel die veel indruk maakt op het kleine maar heel goed bezochte podium.

We sluiten de zaterdagavond af met de show van S10, die mede dankzij haar deelname aan het Eurovisie Songfestival een gigantische schare aan fans op de been heeft gebracht in het Julianapark. Ze wordt begeleid door twee musici die zich met name bedienen met electronica en wat je er ook van vindt, de strakke sound en de magnetiserende stem met zang en teksten van S10 staat als een huis en zorgt voor een wervelende show, die tot ver in de omtrek te horen is. Want, zonder oordopjes moet je dan ook weer niet té dichtbij komen van de kolossale speakertorens op het hoofdpodium.

De tijd vliegt om, is het gevoel waarmee we op zondag, de laatste festivaldag, het terrein betreden vlakvoor de Togo All Stars hun show beginnen op het hoofdpodium Main. Het festival is dan al even aan de gang en heeft op de vroege zondagmiddag een kinderprogramma, met o.a. een optreden van Dirk Scheele, heel populair bij de allerkleinsten. De jeugdigen uit de tienerfase, die staan al twee rijen dik vooraan bij het hoofdpodium bij de Togo All Stars, maar de eerlijkheid gebiedt te vertellen dat het niet voor de Alls Stars zelf is, maar voor de act daarna, de onder tieners waanzinnig populaire rapper en zanger Antoon, bekend van zijn hits Olivia en Centraal Station. Genoeg over Antoon.

De Togo All Stars hebben hun wortels, de naam zegt het natuurlijk al, in Lomé, de hoofdstad van Togo. En dat is slechts een paar honderd kilometer verwijderd van Lagos waar Fela Kuti de Afrobeat ontwikkelde en dat is nu voor vele artiesten uit Midden- en West-Afrika een bron van inspiratie, zo ook bij de Togo All Stars. Ze hebben dit jaar hun tweede album FA uitgebracht en toeren deze maand door Nederland en stonden al op Lowlands en Into The Great Wide Open volgt nog op aanstaande vrijdag. De imponerende front zanger Aguey Cudjoe, start de set door wat Whiskey uit te sproeien over een voodoo-pop die midden op het podium staat opgesteld. De frisse en jazzy en funky Afrobeat-stijl wordt licht doorspekt door typische voodoo ritmes. De formatie straalt kracht, energie en motivatie uit. En dat is samen wat het publiek, ook de tieners die op Antoon staan te wachten, razend enthousiast maakt. Ongemerkt waart de geest van Afrika door het Julianapark met de bevlogen Afro beats en de toehoorders deinen mee op de heerlijke ritmes.

Ergens op midden op het terrein staat het allerkleinste podium van Zomerparkfeest en dat is de Grenswerk Compound. Grenswerk, het plaatselijke en prachtige poppodium in Venlo presenteert hier talentvolle bands uit de regio, samen met TrapLab een online radiostation, dat elke avond afsluit met disco, techno en beats. Eén zo’n talentvolle band uit de regio is Bangkreng dat een heerlijke funky mix maakt met invloeden van wereldmuziek. De hip geklede bandleden trekken alle aandacht van het publiek in de kleine club-achtige tent, waar ook het kleinste grut vlakvoor het podium zich prima vermaakt met de golvende en de ritmische thema’s.

Net zo hip, of zeg maar hippisch, zijn de negen leden van de formatie Muito Kaballa uit Köln gekleed, de band rondom tenorsaxofonist Niklas Mündermann en pianist Jan Janzen die twee albums hebben uitgebracht onder de titels Everything Is Broke en Mamri. Het gezelschap verzorgt een mooi uitgewerkte show met nummers waarin jazz, funk en afrobeat de vaste ingrediënten zijn. Het mondt uit in een waar feest voor het intieme podium voor de Amigo waar goed gedanst wordt. De nummers worden afgewisseld met acts waarin humoristische teksten met enige maatschappelijk kritische tonen bespiegelen op het leven.

Op Hoofdpodium staat daarna de Zweedse singer-songwriter KIDDO. Ze heeft samen met de Duitse DJ Robin Schulz furore gemaakt op Europese hitlijsten met de hit All We Got. De hit is in verschillende versies uitgebracht, waaronder een versie met het Deutsches Filmorchester Babelsberg. En dat levert best een aardige combinatie op voor deze popsong. Maar in Venlo moeten we het doen zonder groot orkest en is het vooral dreunende electronica, waardoor het vooraan niet echt gezond meer is zonder oordopjes. In Venlo klinkt haar stem wat schor, waardoor je niet helemaal weet of de jonge popstar helemaal in vorm is. Maar thuis blijkt dit ook zo te zijn in haar streams, dus het hoort erbij. Voor de liefhebbers van snelle popsongs met stevige beats is dit zeker een mooie show. Bij de Arena lopen we nog even binnen bij Sly & The Family Drone + Dead Neanderthalers. Een Brits-Nederlandse samenwerking met free jazz, noise en underground. Niet voor gevoelige oren, maar wel interessant, ook de naam die natuurlijk ironisch verwijst naar een gezelschap uit een heel ander genre.

Hierna maken we ons op voor de slotact van Zomerparkfeest 2022 en die wordt verzorgd door de in Limburg waanzinnig populaire en bovenal zeer sympathieke Frans Pollux. Pollux (1977) is een multitalent, die zijn energie verdeeld over àl zijn talenten en dat is niet alleen muziek. Naast zanger, gitarist en liedjesschrijver is hij ook schrijver, presentator bij de Limburgse lokale radio & televisie L1 en hij verzorgt hij kritische columns in de Limburger. Pollux werd vooral bekend in midden jaren ’90 met de band Neet oét Lottum. Dit begon als een carnavals act waarbij covers werden gespeeld van Rowwen Hèze, maar groeide uit tot één van de bekendste dialectbands die Limburg kent en waarbij de basis voor de songs wordt gevormd door stevige rock ‘n roll.

In 2009 werd Neet oét Lottum opgeheven en vervolgde Pollux zijn – nu inmiddels 25-jarige – podium carrière met zijn eigen muzikale weg. Bruce Springsteen is een groot inspirator voor Pollux en later dit jaar staat hij in het theater met zijn project Pollux duit Springsteen, met door Pollux zelf in het dialect vertaalde nummers van The Boss. Daarvan horen we ook wat in het Julianapark, naast o.a. een prachtig nieuw nummer Zalige Zomer, dat hij samen met Ellen ten Damme zingt. Hun contact kwam tot stand via een gezamenlijke vriend, cameraman Rob Hodselmans en het nummer schreef Pollux speciaal voor het Julianapark. Ten Damme reageerde positief op Pollux zijn uitnodiging om het gezamenlijk uit te voeren. De emoties komen helemaal los als bij wijze van toegift zijn oude bandleden van Neet oét Lottum op de bühne verschijnen en Pollux samen met hen tegen middernacht hun bekendste dialect hit Hald mich ‘s vas ten gehore brengt – Houd mij ‘s vast – en daar geeft het publiek onderling dan ook massaal gehoor aan. Een betere afsluiter had Zomerparkfeest 2022 niet kunnen bedenken, met, zo is inmiddels bekend, gemiddeld 13.000 bezoekers per dag een groot succes! Noteer maar vast: het volgende Zomerparkfeest is van 17 tot en met 20 augustus 2023.