Een Ministry optreden staat traditioneel voor een audio-visueel spektakel. Ik heb slechts één maal meegemaakt dat de band vroegtijdig het podium verliet en dat was in 013. Vandaar dat ik met gemengde gevoelens naar het optreden van afgelopen vrijdag 12 juli uitkeek. De andere keren dat ik ze live op zag treden speelden ze echter het dak eraf en mijn zorgen bleken ook volledig ongegrond. Al Jourgensen zorgde met zijn band voor een wervelend metal optreden.

In het voorprogramma stond Djerv, een band met Agnete Kjølsrud als frontvrouwe. Een krachtige vrouw is het schrikbeeld van alle mannen en dat bleek vanavond wel. Er werd nogal lacherig en onwennig gereageerd op Agnete’s zelfverzekerde act. De band staat voor agressieve rock die maar mondjesmaat het predikaat metal verdient. Djerv zorgde voor een energieke show, maar toonde zich geen eenheid. Het geluid was in orde en er werd goed gemusiceerd. Vooraan reageerden de fans heel enthousiast en over het algemeen was Djerv een goede opener.

De nummers die we deze avond als metal-minnend publiek voorgeschoteld kregen waren allemaal van na de millenium-wisseling. We kregen dus een wezenlijk andere Ministry voorgeschoteld. Al Jourgensen was extrovert en danste over het podium. Hij sprak met het publiek en was geanimeerd bezig. De muziek is meer punk en metal georiënteerd, in tegenstelling tot het industriële karakter van voor 2000. Het geluid stond enorm hard en was vooral aanwezig in de lagere regionen. De beeldschermen toonden een kolderieke Al in verschillende outfits zingend en dansend op zijn eigen muziek. Het introverte karakter uit de dagen van Psalm 69, Filth Pig en Dark Side Of The Spoon zijn geheel verdwenen. Het lugubere is eraf en het industriële is verdwenen; dit waren juist de zaken die Ministry van het gros onderscheidde. Wat overblijft is een metalact die weliswaar kwaliteit levert, maar minder bijzonder is dan Ministry ooit was.

Als toegift werden de meer interessante nummers gespeeld: Psalm 69, Just One Fix, New World Order, So What en Thieves. Hier kwam even het oude gevoel weer boven, hoewel de kwaliteit van een optreden op Waldrock in 1996. Op dat festival speelden ze Slayer van het podium af! En dat zegt fans van het thrash metalgenre genoeg. Toch was het overduidelijk dat het publiek zeer onder de indruk was van Ministry. Er werd enthousiast meegedaan en het was evident dat de zaal meer dan tevreden was met het optreden. Zoals ik al zei: een Ministry optreden staat traditioneel voor een audio-visueel spektakel.