Iron Maiden Live 8 Juni 2011 In Gelredome
Maiden live is een hele ervaring. De energie die de bandleden ten toon spreiden op het podium werkt altijd aanstekelijk. Ze zorgen ervoor dat ieder optreden een speciaal evenement wordt. En daarmee houden ze de fans aan zich gebonden. Het is dan ook geen wonder dat Maiden zo groot is als ze is. Het is me nog nooit gelukt om de band te betrappen op oneerlijkheid tegenover de fans.
Het geluid was deze avond wel erg slecht; veel te schel en te rommelig. Dat hoeft helemaal niet bij een band als Iron Maiden. Het kan luid staan, maar zeker ook zuiver blijven. De energie was zeker aanwezig op het podium: Bruce rent als een dolle heen en weer en was zeer geanimeerd bezig met het publiek, Steve raast overal dwars doorheen en zingt altijd alle nummers mee. Dave en Adrian vormen nog steeds het solide gitaarduo, maar ik vraag me toch af wat die autist Jannick in zijn hoekje van het podium staat te dansen. Nicko drumt strak en sterk, maar ik vind zijn spel altijd net even te licht voor een band als Maiden. De lichtshow was prima, het podium was leuk aangekleed. Helaas was het zicht vanaf de lage tribunes door de u-vormige opstelling zeer beperkt. Dat is onnodig, net als het slechte geluid. Met veel nieuwe nummers en wat sterke gouwe-ouwen was een mooie balans gevonden in de set. Een oude rot als ik kan wel gaan zeiken over te weinig oude nummers, maar dan had ik maar naar de Somewhere Back On Tour moeten gaan.
Aan alle voorwaarden werd voldaan en toch viel het optreden in het Gelredome tegen. Dat zegt waarschijnlijk meer over mijn huidige muzieksmaak en mijn verwachtingen dan over de band. Het publiek was duidelijk op de hand van Iron Maiden en deelt mijn indruk absoluut niet. En dat zou ook heel raar zijn, want Maiden doet nog steeds waar ze goed in is. Ik ben veranderd en Maiden is constant gebleven: sterk, overtuigend en altijd professioneel. Een degelijke band als Maiden kan geen slecht optreden meer geven; het muziek maken zit in hun genen.