×

Concert

28 maart 2013

Gojira Live in de Melkweg

Geschreven door: Carl Puhl

Label: Roadrunner

Omdat de Franse metalband Gojira populairder bleek dan initieel gedacht, verhuisde hij van de Oude Zaal naar The Max; de voorverkoop verliep namelijk enorm voorspoedig. Een redelijk gevulde zaal ontving de schier ongrijpbare muziek van de experimentele metalband Hypno5e; etherische sfeervolle stukken die exploderen in een euforie aan metal. Hun lichtshow representeerde het karakter van de muziek en het geluid was van het begin af aan opvallend goed. De muziek biedt qua structuur weinig houvast, maar de band zorgt voor een spectaculair muzikaal evenement. Gaandeweg raakte ik gewend aan hun aparte songstructuren en net toen ik dacht een patroon te herkennen, raakte ik de draad wederom volledig kwijt. De muziek van het Franse Hypno5e is geraffineerder dan op het eerste oor verwacht wordt. En de band is een bijzonder voorprogramma.

Met Explosia opende Gojira hun optreden en liet een van de zwaarste riffs aller tijden horen! De zwaarte ligt niet alleen in de volheid van het geluid, maar ook in het transparante karakter; een zeer overtuigend bewijs van de kwaliteiten van deze band. Al sinds de oprichting in 1996 is deze formatie stabiel en bestaat de band uit de broertjes Joe en Mario Duplantier, Christian Andreu en Jean-Michel Labadie. De teksten gaan over natuur en millieu, iets wat je zelden tegenkomt bij dit soort extreme metalbands. De songs van L’Enfant Sauvage staken met kop en schouders boven hun overige werk uit. Ik verbaas me er iedere keer weer over hoe goed deze band is. Op Fortarock 2011 waren ze voor mij de grootste verrassing en hier in de Melkweg wordt hun status enkel bevestigd. Met een meerderheid aan songs van de laatste twee CD’s (The Way Of All Flesh en L’Enfant Sauvage) zorgde de band voor een knallende metalshow. Hoewel de spanning in het middenstuk wat wegviel, de drumsolo een regelrechte anti-climax was en de toegiften ietwat dwangmatig overkwamen, kunnen alle bezoekers van dit concert zeer tevreden zijn. Gojira straalt professionaliteit uit zonder dat dit ten koste gaat van hun oprechtheid en het is verfrissend om eens een ander geluid te horen dan de duivel en aanverwante zaken! Hopelijk heeft de band minder tijd nodig voor de opvolger van L’Enfant Sauvage en kunnen we ze wellicht over twee jaar al in Paradiso aanschouwen.