×

Artikel

27 oktober 2012

Prisma: Jazzfest Berlin 2012, (vroege) vrouwen, slagwerkers

Geschreven door: Henning Bolte

Het Jazzfest Berlin, begonnen in 1964, heeft een roemruchtig verleden met een bochtenrijke ontwikkeling. De artistieke leiding wisselt om de vier jaar. Dat alleen al zorgt voor omme- zwaai en productieve wrijvingen.

Er worden verschillende podia van het grote Festspielhaus tot clubs (gedeeltelijk parallel) bespeeld. Het mooie is dat je daarbij ook een paar van de talrijke jazzplekken in Berlin kunt leren kennen of bewust voor bepaalde podia kunt kiezen. Je hebt er 5 dagen/avonden de tijd voor – van woensdag t/m zondag (voor de editie 2011 zie Written In Music). Nieuw is dit jaar het podium op de oude locatie van de Akademie der Künste in het Hansaviertel vlak bij de Tiergarten.

(Vroege) vrouwen, slagwerker, cinemuziek, buren, migratie-sporen

Dit jaar is Bert Noglik als nieuw artistiek leider aangetreden. Noglik, afkomstig uit Leipzig, kan bogen op een lange staat van dienst binnen de jazz in de voormalige DDR en in Europees perspectief met name wat de ontwikkeling van de vrije improvisatie betreft. Voor zijn aantreden bij het Jazzfest heeft hij Sound No Wall – Jazz and Jewish Culture in het Jüdische Museum van Berlijn gecurateerd (zie interview). De artistieke director heeft ook telkens een belangrijke communicerende functie als moderator naar het publiek toe (zie onderaan de radio-files).

In het programma zitten naast een drietal speciale projecten een aantal opvallende sporen: (vroege) pianistes, slagwerkers, muziek met cinema en muzikale sporen van migratie (met groepen als groepen als LebiDerya, Rabih Lahoud) en natuurlijk musici uit buurlanden zoals Polen (Daktari), Scandinavië (Marius Neset Golden XPlosion, zie Written In Music), Nederland (Han Bennink, Arno Krijger). Zwitserland (Irene Schweizer, Pierre Favre, Alex Huber) en Frankrijk (Michel Portal, Manu Katché).

Pianistes

JuttaHippÉén project is gewijd aan de pianiste Jutta Hipp (1925 (Leipzig) – 2003 (New York)) die in de jaren 50 deel uitmaakte van de New Yorkse scene en met o.m. Zoot Sims, Abdul Malik, Peter Ind, Ed Thigpen albums voor het oorspronkelijke Blue Note label opnam.

Het programma-onderdeel “Remembering Jutta Hipp” is uitbesteed aan een ensemble met ECM -pianiste Julia Hülsmann (1968), Rolf Kühn (klarinet), Joe Lovano (sax), Greg Cohen (bas) en Christian Lillinger (dr). Ook klarinettist Rolf Kühn (1926) eveneens afkomstig uit Leipzig en van dezelfde generatie als Hipp nam in de jazz12_huelsmann_media_gallery_resjaren 50 een markante positie in New Yorkse scene in (zie Written In Music). Voor bassist Greg Cohen (o.a. John Zorn’s Masada en Tom Waits) geldt het omgekeerde: hij trok een paar jaar geleden naar Berlijn en leidt daar nu het Jazzinstituut van de Hochschule für Musik Hanns Eisler). Christian Lillinger is een jonge free impro ster, die ook al vaker te gast in het Amsterdamse Bimhuis geweest is. Hipp en Hülsmann worden nog aangevuld met komt nog een heel rijtje van geprofileerde pianistes, t.w. Geri Allen en Mary Lou Williams, Amina Claudine Myers, Aki Takase, Irene Schweizer, Marilyn Crispell.

Dezelfde avond treedt pianiste Geri Allen op met twee opmerkelijke jonge musici: tap-dancer Maurice Chestnut en slagwerker Kassa Overall. Kassa Overall is een burning, edgy nieuw multi-talent: “As far as a drummer, in 2011 alone, Kassa has performed, toured or recorded with Geri Allen, Mayer Hawthorne, Steve Coleman, Francis and the Lights, Vijay Iyer, Gary Bartz, Wallace Roney, Tecla, Gordon Voidwell, Pegasus Warning, Das Racist, Iron Solomon, Peter Evans and probably a bunch of other people…“. Op zondag doet Allen samen met Reggie Workman en Andrew Cyrille een portrait van de pianiste/componiste Mary Lou Williams (1910-1981).

Slagwerkers

Opvallend is ook het rijtje markante slagwerkers dat in het programma zit: Han Bennink, Brian Blade, Andrew Cyrille, Anton Eger, Pierre Favre, Alex Huber, Daniel Humair, Manu Katché, Christian Lillinger, Paul Lytton, Steve McCraven, Famoudou Don Moye, Kassa Overall, Edward Perraud , John Schröder, Günther Baby Sommer. Twee van hun hebben weer met speciale projecten te maken, t.w. het Festival project “Songs for Kommeno” dat Günther Baby Sommer met een Griekse groep zal uitvoeren met daarin Savina Yannatou, vocals, Floros Floridis, rieten, Evgenios Voulgaris, yayli tanbour, ûd en Spilios Kastanis, bas (zie Written In Music). En dan het speciale programma “Wanted! Hanns Eisler” uitgevoerd door Das Kapital & Manic Cinema (Nicolas Humbert, Martin Otter) waarbij Edward Perraud, de drummer van Das Kapital (zie Written In Music) betrokken is. Het is te zien op zondagavond samen met een optreden van het Wayne Shorter Kwartet.

De Zwitserse slagwerker Pierre Favre zal niet alleen met pianiste Irene Schweizer optreden maar met een negenkoppig ensemble dat je niet vaak te zien krijgt. De sterke Zwitserse slagwerktraditie zal nog door de opmerkelijke jonge drummer Alex Huber en door de oude rot Daniel Humair, van oorsprong Zwitser, vertegenwoordigd zijn.

RADIO

Artistic director Bert Noglik about the festival

Artistic director Bert Noglik about the “Spirit of Jazz”

Artistic director Bert Noglik about jazz and society

Artistic director Bert Noglik about “Remembering Jutta Hipp” [part 1]

Artistic director Bert Noglik about “Remembering Jutta Hipp” [part 2]

Artistic director Bert Noglik about “Wanted! Hanns Eisler”

Artistic director Bert Noglik about “Songs for Kommeno”

Artistic director Bert Noglik about the Akademie der Künste

meer