Vrijdagnacht overleed David Lindley, de muzikant die opgroeide in Los Angeles in een huis vol muziek, vader had een indrukwekkende 78 toeren platencollectie met snaarmuziek, die bevatte naast Indiase sitarmuziek Koreaanse en andere folkexploten. David bepotelde sinds zijn derde de vioolsnaren, in zijn prille tienertijd schakelde hij over naar bariton ukelele daarna kwamen banjo en fiddle in zijn soepele handen.

Als volleerd virtuoos kaapte hij nog tijdens zijn tienerjaren kaapte vijf keer de hoofdprijs weg op het Topanga Banjo Fiddle Contest , een gerenommeerd bluegrass & folkfestival dat vorig jaar zijn zestigste editie beleefde. Dat trok de aandacht van Jackson Browne die Lindley voor het eerst aanschouwde op het podium van de Ash Grove Club in Santa Monica met zijn band Kaleidoscope, een psychedelisch etnisch folkensemble met naast Lindley, Chris Darrow, de broer van zijn vrouw Joan en andere snarenpickers.

De ontmoeting met Jackson Browne leidde in de vroege jaren zeventig naar sessiewerk, naast Browne werd Lindley gesignaleerd op studiosessies van onder andere Linda Ronstadt, Warren Zevon, Crosby Stills &Nash, Dylan en Ry Cooder met wie hij eveneens langdurig samenwerkt. Het falset stemmetje in Stay de afsluiter van het lichtjes fantastische livealbum Runnin On Empty waarop Lindley als  gitarist en fiddleman maakte hem bij een ruimer publiek bekend. Tijdens de jaren tachtig bracht Lindley met zijn eigen band op El Rayo-X een handvol langspelers uit, met Ry Cooder zocht hij in de jaren negentig ook in onze contreien de grotere festivalpodia op.

De interesse van Lindley reikte verder, naast zijn ongeëvenaarde slidebijdragen voor talloze artiesten verkende hij telkens nieuwe muzikale horizonten, in de jaren negentig was er een samenwerking met de Jordaans Amerikaanse muzikant en percussionist Hani Naser, die zijn honger naar de muzikale roots van het Midden Oosten enigszins stilde. Lindley was eveneens actief met reggae percussionist Wally Ingram   en gitarist G. E Smith en componeerde enkele soundtracks. Tijdens zijn verdere leven  bleef hij onvermoeibaar en onverzadigbaar telkens nieuwe exotische of vergeten instrumenten uitproberen op talloze opnamesessies.

Het begrip multi-instrumentalist blijk te beperkt voor de ongemeen veelzijdige Lindley die over de muzikale grenzen heen de afgelopen decennia met zijn creatieve snarenspinsels in de schaduw van anderen een essentiële bijdrage leverde aan de muzikale evolutie. Op een zucht van zijn zevennegentigste verjaardag komt daar een einde aan.