Als muziek zo swingend klinkt als de diep Afrikaanse songs van Zao, artiestennaam van Zoba Casimir, vergeet je bijna dat hij zoveel ellende heeft meegemaakt. Hij zegt zelf dat muziek zijn leven en zijn redding is en dat kun je na beluistering van zijn laatste album L’Aiguille (de naald) alleen maar bevestigen.

Het album is het emotionele biografische verslag van de laatste jaren waarin zijn leven zich volledig omkeerde. Geboren en getogen in Congo werd Zao enorm populair door zijn van humor doortrokken anti-militaire, anti-koloniale liedjes waarvan Ancien Combattant (veteraan soldaat) hem ook buiten zijn thuis land bekend maakte. In Frankrijk werd hij zelfs een fenomeen toen hij daar in 1982 het Radio France International Prix Decourvertes won.

Als leraar werkzaam werd hij door de regering als ambtenaar benoemd zodat hij met zijn muziek de wereld over kon gaan reizen. Met de heftige burgeroorlog die zich vanaf 1990 ontwikkelde in Congo verdwenen echter ook zijn kansen op een internationale doorbraak.

De ster van voorheen werd nadien opgejaagd door rebellen om de teksten van zijn liedjes. Tijdens een verblijf van negen maanden in de bossen, op de vlucht voor de rebellen, verloor hij daarbij ook nog zijn 4-jarige zoontje.

Toen de rust zich in het land enigszins herstelde begon Zao weer songs op te nemen die tekstueel een weerslag vormden van de gebeurtenissen en bracht hij weer albums uit. Toen bij terugkeer op de Franse podia echter zijn 8-koppige Congolese begeleidingsband besloot in Frankrijk te blijven werd zijn Franse visum ingetrokken zodat een nieuwe terugkeer naar het land dat hem Europees succes had gebracht onmogelijk bleek.

Zijn nieuwe album L’Aniguille, opgenomen met zijn nieuwe band, vormt wederom een verslag van zijn leven en is weer even boeiend te noemen. Muzikaal immer inventief en melodieus en tekstueel emotioneel en grappig. De ‘naald’ uit de titel van het album slaat op ‘de onwetendheid’ die hij de grootste ziekte van Afrika noemt.