Zo’n vijf jaar geleden kwam White Owl Red aanzetten met Americana Ash dat in 2017 met Naked and Falling een fijn vervolg beleefde. De derde langspeler van deze band uit San Francisco leunt op alt country, indie rock en andere Americana invloeden. White Owl Red is het alter ego van J. Josef McManus die  andermaal verfijnd en behoorlijk gepolijst  singer-songwriters werk aflevert en muzikale ondersteuning krijgt van gitarist Gawain Mathews (Ben Lee) en Kyle Caprista die in het verleden bij Chuck Prophet flankeerde aan de drumkit.

Met dat vertrouwde muzikantenkliekje neemt McManus de luisteraar mee op een  boeiende Americana trip.  Twangende fingerpicking vermeid zich met harmonica en op een helse ritmiek    debiteert Josuf in een waarschuwende donderpreek die aan de  geëngageerde woordenvloed van een jonge Dylan herinnert. Een sterk rockend Union Fight Song drijft op een strijdvaardige, waarschuwende oproep aan de politiekers vanuit de onderbuik van de samenleving. “The Fed and the banks, the judges, the politicians are colluding on your side. But the farmers and the workers and the soldiers and the housewives were gonna rise like a tide”.

Een gebald I’m A Saint is uit rudimentaire punkrockriffs gehouwen terwijl Take A Good Look op  een slappende countrybas  waggelt en in het grandioze, meeslepende Everything But Crying mengt zich een mandoline tussen het snerpende gitaarwerk.

Naast die meer energieke passages is het vooral genieten van  de meer melancholische momenten zoals Breaking Away dat op piano en mandoline leunt. Eveneens bijzonder fraai is het akoestische Love Her Still, een zweverig uitwaaierend See Through Me met zwoele fluisterzang van Leah Tysse op de achtergrond en de pianoballade Hand-Me-Down-Girl. Verstilde momenten die wat dieper snijden met prachtige verhalen.