De in Akron, Ohio en Tokyo opgegroeide muzikant Tim, Easton leerde het vak als rondzwervend troubadour, zo’n zeven jaar doolt hij rond in Europa, van Parijs en Madrid tot Londen en Dublin speelt hij in plaatselijke clubs en vooral in de straten van die steden. Tijdens die periode ontwikkelt hij zijn singer-songwriting capaciteiten en  vindt zijn eigen stijl, verhalend werk, refererend naar persoonlijke ervaringen verpakt in folkgetint werk sterk verbonden met een rijk geschakeerd muzikaal pallet van de Amerikaanse rock en rootsstijlen. Easton keert terug naar de VS wordt daarbij aangemoedigd door John Prine. Met hulp van producer Brad Jones komt in de tweede helft van de jaren negentig  zijn eerste langspeler Special 20 uit, John Prine moedigt Easton aan om verder te gaan. Het van You Don’t Really Know Me afkomstige Voice on the Radio is een tedere ode aan de geniale songsmid.

Easton songs vinden vanaf 2001 onderdak bij New West, met muzikanten van Wilco neemt hij The Truth About Us, vijf opvolgers op dat label brengen hem terug naar de podia, in 2019 brengt hij een   fraaie akoestische set op het podium van Blues Peer als hij niet op tournee is vindt hij rust en inspiratie in Joshua Tree, zijn thuishaven in California. Het platenwerk komt na Ammunition en de  compilatie Before The Revolution in eigen beheer uit. Gelukkig wordt dat werk opgevist door Black Mesa.

De nieuwe langspeler komt in Canada tot stand met muzikanten van Steve Dawson en Leeroy Stagger tot stand gekomen overigens verzorgt Stagger de productie. Find Your Way is weerom met uit Eaton’s bestaan gegrepen verhalen gevuld. Pedalsteel en akoestisch snarenwerk dragen samen met zachte harmonische zang de titeltrack, die verhaalt een bijna fataal afgelopen autorit na een drugsexperiment tijdens een sessie met The Band Of Heatens.

Na de elegant uitwaaierende folkpop van Jaqueline komen we met Little Brother bij, een naar verluidt, fictief relaas over de problematiek van verslaving en de gevolgen in familiale kring. Het met harmonica gelardeerde Bangin Drum (Inside My Mind)  klinkt als een oude preachin’ blues. Arkansas Twisted Heart een op sprankelende picking geënte roadsong lift bij de eerste beluistering hangen en vormt een mooi drieluik met het opzwepende Dishwasher’s Blues.

“What will it take?”, vraagt Easton zich enigszins vertwijfeld af in de gelijknamige dromerige song. In het  de vederlichte afsluiter, een franjeloos liefdesliedje klinkt toch wat hoop door bij het ochtendgloren. Tim Easton weet de luisteraar weerom te boeien met uit het leven gegrepen snapshots.