Had de band niet zo belachelijk veel optredens afgezegd in ons landje, was 2010 ontegenzeggelijk het jaar van The Vaccines geworden. Want hun debuut What Did You Expect From The Vaccines? gold als een van de leukste cd’s van 2011. De band zal het dit jaar ongetwijfeld goed willen maken. Hun tweede album Come Of Age probeert dat niet misselijke debuut her en der naar de kroon te steken. Met gemengd, maar overwegend positief resultaat.

Want waar dat debuut met haar heerlijk in gitaargalm wegzinkende meezingers ruim anderhalf jaar na de release nog geen seconde verveelt, wel kan je zeggen dat het een ietwat eendimensionaal geluid in zich heeft. Op Come Of Age wordt de band – getuige de titel waarschijnlijk – volwassen. Waar The Vaccines op het debuut een indieband pur sang waren, schuiven ze nu meer op richting het predicaat ‘rockband’. Kort door de bocht minder Ramones en meer Nirvana, Maar als je hen toch met die beide bands moet vergelijken, dan kan je stellen dat ook bij die voorbeelden altijd onder de gruizige gitaren en ongewassen indruk het liedje de boventoon voerde. En in die traditie werken The Vaccines ook. Opener – en eerste single – No Hope lijkt met zijn over zichzelf heen struikelende tempo nog recht in de lijn met de voorganger, maar dan zonder (of tenminste minder) galmende gitaren. Maar daarna verbreedt The Vaccines zich verder. Een track als Teenage Icon nestelt zich in no-time in je hoofd en is perfecte powerpop te noemen. Op andere momenten (Aftershave Ocean) lijkt de band te mikken op de grootste stadions, terwijl de prachtige afsluiter Lonely World ergens tussen Britpop en psychedelica in hangt.

Andere uitschieters zijn tracks als het met sixties invloeden overladen I Always Knew, de gruizige rampestamper Bad Mood en het bijna naar Tom Petty neigende I Wish I Was A Girl. Het maakt dat er op deze tweede van The Vaccines veel meer te ontdekken valt dan op de eerste. Dat sommige nummers (Ghost Town, Weirdo) dan weer iets minder beklijven zou je een smetje kunne noemen, maar je kan het ook waarderen dat een band zichzelf niet in één hoekje wil schilderen en in die zoektocht naar het muzikale avontuur soms niet helemaal raak schiet. Het zijn de teksten (en intrigerende voordracht) van frontman Justin Young die ook die mindere momenten uiterst luisterbaar houden. Niet zo’n ‘instant’ voltreffer als de eerste cd dit Come Of Age, maar wellicht op termijn kan je constateren dat dit muzikaal wel het echte startpunt voor deze band is. Niet in het minst omdat je sommige tracks instinctief op repeat gooit omdat je er nog niet helemaal klaar mee bent.

The Vaccines Come Of Age

1. No Hope
2. I Always Knew
3. Teenage Icon
4. All in Vain
5. Ghost Town
6. Aftershave Ocean
7. Weirdo
8. Bad Mood
9. Change of Heart Pt. 2
10. I Wish I Was a Girl
11. Lonely World