Vorig jaar eerde de veteraan met Savoy zijn ouders die elkaar in die legendarische  ballroom in  het New Yorkse Harlem ontmoetten. Vroegere liveregistraties van Taj Mahal gingen niet zelden met een indrukwekkende lijst van gastmuzikanten gepaard. Daar is hier geen sprake van, de ritmetandem met Bill Richen Kester Smith ondersteunen snarenspinsels op gitaar, banjo en ukelele van Mahal en Bobby Ingano die naast Hawaiiaanse lapsteel de Fender Stratocaster hanteert.Met dit trio trok Taj naar Tulsa, in het ooit doordoor zijn betreurde vriend Leon Russell tot studio omgebouwde kerkgebouw krijgt het kwartet versterking van dobroman Rob Ickes en Trey Hensley op akoestische gitaar.

Dit sextet zet voor een super enthousiast publiek een  energieke swingende set neer, de ondertussen 81-jarige frontman heeft blijkbaar nog niet aan vocale kracht ingeboet en brengt een broeierige set. Naast de oorspronkelijke bluesbasis komen de talloze uitstapjes in Mahal’s uitgebreide repertoire naar R&B ,Caraïbische, Latin, reggae en zowat alle mogelijke varianten eveneens aan bod in The Church.

Nahet van bluesman Chuck Willis geleende Betty and Dupree  bereikt de bluestrein al kruissnelheid  met de stevige countryblues van Mailbox Blues, een eigen klassieker. Het met een niet van humor gespeende en zelfrelativering gespeende intro gelanceerde Queen Bee dateert uit een latere periode. Rob Ickes breng een sprankelende dobrobijdrage, Mahal hanteert de resonator met verve in de reggaegetinte openingssong van Senor Blues .

De warme bariton van Trey Hensley zet de eerste strofe in van Lovin’ My Baby’s Eyes en er ontspint zich een duet, weerom subliem dobrowerk van Ickes in dit van Phantom Blues afkomstige pareltje. Harmonicaspelen is er helaas niet meer bij maar deze uitvoering moet niet onderdoen voor de originele versie.

Mahal brengt ook nieuw werk, Waiting For My Papa To Come Home is een met prachtig, dromerig snarenwerk gestoffeerde intimistische, woordeloze ode. Slow Drag bracht Mahal moederziel alleen op Maestro dat in 2008 zijn veertigste verjaardag als studioartiest inluidde, in Tulsa krijgt de veteraan ondersteuning van een ruimer snarenarsenaal en dat geeft de song een nog uitbundiger elan.

In Sitting On Top Of The World krijgen zowel de zang van Hensley als het dobrowerk vrije ruimte en Howlin’ Wolf’s rauwe bluesklassieker wordt in zwierige country getransformeerd. Met het instrumentale, op lapsteelwerk van Bobby Ingano zwevende Twilight in Hawaii verzeilen we ook zonder plaatselijke hula boys even op exotische stranden.

Het in de begindagen met Jesse Ed Davies gecomponeerde en uitgevoerde Corrina was een van de eerste songs die mijn aandacht trok, het behoort 56 jaar later nog altijd bij mijn favorieten. Afsluiten doet Mahal aan  piano en orgel er volgt een uitgebreid finale waarin zowat alle muzikanten aangemoedigd door de ‘maestro’ een solospotje krijgen in T. Bone Walker’s Mean Old World Ongetwijfeld een van de sterkste liveregistraties van de laatste tijd.