Als Merge Records in 2013 de geliefde The Mountain Goats plaat All Hail West Texas voor het eerst op vinyl uitbrengt vragen fans zich af hoe het vrijgevochten personage Jenny zich ondertussen ontwikkelt heeft. Reist ze nog steeds zonder eindbestemming rusteloos op haar geelzwarte Kawasaki de hele wereld rond, of heeft ze zich tot een gesettelde huismoeder ontwikkelt? Dit is beide niet het geval. Ze biedt in een huis in Texas bescherming, geborgenheid en onderdak aan de zoekende zielen die op doorreis zijn, het vergeten kansloze uitschot en een ieder die zijn levensvisie wil delen en vooral wil vertellen. Deze hoofdpersonages vormen de inspiratie voor Jenny from Thebes, de 22e studioplaat van The Mountain Goats. Door het huis te laten leven krijgt de plaat zelfs nog meer diepgang. De eerste opknapbeurt in de jaren zestig, de junkies die zich er tien jaar later nestelen en de veelkleurige graffiti uit the eighties, waarna de aftakeling zich zichtbaar doorzet.

Er is in de tussentijd wel veel verandert, The Mountain Goats is allang niet meer dan eenmansproject van John Darnielle. De Church Studio in Tulsa is de thuisbasis van dit project waar ook iedereen welkom is en vrij zijn bijdrage aan de plaat aflevert. Hierdoor ontstaat er een integrale gelegenheid en loopt het opnameproces parallel met het idee achter Jenny from Thebes. De muzikanten bezoeken in een week tijd de plaat en leggen er een stukje eigenheid in. Onder die passanten bevinden zich singer-songwriter Matt Nathanson Alicia Bognanno van Bully, oudgedienden Matt Douglas, Peter Hughes en Jon Wurster, aangevuld met Kathy Valentine, bassist van de poppie punkrockpioniers van the Go-Go’s door hier de achtergrondzang verzorgd. Niet de minste dus.

Jenny from Thebes is een breed gedragen conceptalbum, een rockopera waarin het leven met al zijn ups en downs centraal staat. Een Harlan Coben achtige “Who Did It” thriller met onverwachte wendingen. Die veilige setting vormt het leefklimaat waarin de verhaaltjes tot bloei komen. Natuurlijk wordt deze door de spirit van Jenny gedragen die ondertussen dus wel de verlangende stabiliteit gevonden heeft. Door haar levenservaringen is ze gezegend met rijkdom en wijsheid, maar ook met oververmoeide oudheid kwalen waardoor Jenny het overzicht kwijtraakt. Jenny from Thebes wandelt geraffineerd door de geschiedenis van The Mountain Goats heen. Een doordachte zet van John Darnielle, die hierdoor voorkomt dat het allemaal te persoonlijk wordt en te dichtbij zijn eigen privé situatie komt. Hij verschuilt zich achter de karakters en is enkel de verhalenverteller in het geheel. Het is de taak van producer Trina Shoemaker om ervoor te zorgen dat zijn uitspattingen de juiste omlijsting verdienen.

De in verval rakende woonplek van Jenny verbergt de nodige geheimen welke in de dreigende sloop van het krakerspand aan het licht zullen komen. Ze verdedigd haar bunker met hart en ziel en gaat hierbij zelfs over lijken. Selfmade maatschappelijk werker Jenny als beschermheilige voor de uit de gemeenschap geplaatste verschoppelingen. De optimistisch geblazen Clean Slate whitesoul song is het lied van de politieke vluchteling, de gelukszoeker die zijn Amerikaanse Droom hoopt te verwezenlijken. Het melodramatische Ground Level toetsenwerk, de Jenny III strijkersnostalgie , en we zijn getuige van het geleefde Fresh Tattoo leven.

Er volgen slapeloze bezorgde nachten en met enige moeite houdt ze de opruimingsdienst en de daaraan gekoppelde schoonmaakploeg buiten de deur. Uiteindelijk groeit haar goedbedoelde hulp boven haar mogelijkheden waardoor ze zelf niet bewust in haar donkere kant terugvalt en dat doel zelfs offers opeist. Er volgt een politieke moord, men vind een drijvend lichaam in de aangrenzende watertoren. Ondanks dat John Darnielle het in het midden houdt of er een verband met dat vluchtoord is, wijzen wel alle vingers die kant op. Jenny verdwijnt uit beeld en distantieert zich van de achtergelaten puinhoop. Haar utopische idealistische droomwereld is in een onoverzichtelijke nachtmerrie verandert.

Door de luchtigheid van de plaat krijg je sympathie voor deze overspannen romantische volksheld. John Darnielle heeft zijn creatie niet meer in de hand en volgt vol afschuw haar verkeerd genomen keuzes. Hij distantieert zich van zijn hoofdpersonage en overschrijdt zijn grenzen om het Jenny verhaal af te sluiten. Dan pas is hij in staat om een nieuw The Mountain Goats hoofdstuk toe te voegen. We nemen afscheid van Jenny, maar gunnen haar wel een waardig afscheid. Het afsluitende Great Pirates speelt zich in de toekomst af. Jenny bezoekt op een afgelegen begraafplaats voor de laatste keer haar verleden, en laat de herinneringen daar definitief achter. Je weet het bij The Mountain Goats nooit, misschien staat Jenny ooit nog ergens als toeschouwer aan de rand van een song toe te kijken, haar verhaal is nu in ieder geval uitgewerkt.