Dat The Mavericks van zowat alle muzikale markten thuis zijn is een publiek geheim. Raul Malo en zijn trouwe kompanen timmeren al een tijdje aan de weg. Vorig jaar vierde de in Miami opgerichte formatie zijn dertigste verjaardag met Play The Hits, geen overzicht van vertrouwde tracks uit de setlist maar een verzameling van favorieten uit de pop, rock en country wereld, onveranderlijk in de typerende Mavericks mix gedipt. In hun eigen repertoire maken ook na de reünie In 2012 naast de pop en country, western swing en Tex Mex invloeden Latinelementen integraal deel uit van de karakteristieke Mavericks stijl.

Een volledig Spaanstalige langspeler is een lang gekoesterde droom van Malo, de getalenteerde frontman behoort tot de vroege generatie van Cubanen die naar Amerika emigreerde. Het zijn de muziekjes die familiefeestjes in die migranten milieus opluisteren zoals La Sitiera. Op een galmende westerngitaar en aangevuld met ijl trompetgeschal en strijkers etaleert Malo uitgebreid en smachtend zijn vocaal bereik in dit uit Cuba afkomstige liedje.

Zwierige accordeon akkoorden en Mariachi tonen begeleiden No Vale La Pena van de flamboyante Mexicaanse zanger Juan Gabriel en nodigen zelfs een onverbetelijke houten klaas uit om door de kamer te walsen terwijl we ons voorzichtig aan een stijlvolle Argentijnse tango wagen met Sombras Nada Mas. Naast die Latin klassiekers, waarbij de met The Fantastic Five versterkte Mavericks line-up nog steun krijgt van de Tejano accordeon specialist Flaco Jiménez en toetsenman Alberto Salas valt het voor de gelegenheid door Malo aangeleverde materiaal geenszins uit de toon.  

Zo loopt dit zwoele zuiderse feestje nog een eindje door. Bijzonder geslaagd is de uitvoering  van Cuanda Me Enamoro in die naar het Spaans getransformeerde Italiaanse slijper uit de jaren zestig herken je meteen de melodie van Engelbert Humperdinck’s  A Man Without Love, overigend een van de talloze vertalingen. Een onweerstaanbare collectie die nog eens de klasse en veelzijdigheid van The Mavericks onderstreept.