Stuart McCallum
Solitude EP
Wat een heldengitarist is Stuart McCallum toch. Zijn Solitude EP is een adembenemende en prachtig warm klinkende collectie nieuwe composities.
Veel heeft McCallum niet nodig om de prachtigste muziek te maken. Puur zijn akoestische gitaar en zijn effecten. Erg mooi hoe hij in de openingstrack Alnmouth zijn flamenco skills laat horen met een fraaie ronddwarrelende atmosferische soundscape op de achtergrond. Ronduit indrukwekkend is daarna Saltburn. Wat een verrukkelijk, door folk geïnspireerd spel laat hij hier horen en wat een warmte komt er bij de compositie los. Wat een hartverscheurend mooie melodielijn ook weer.
De flamenco komt na de openingstrack weer prachtig terug in Craster. Met wederom een fraaie soundscape op de achtergrond laat McCallum maar weer eens duidelijk horen waarom hij een van de belangwekkendste gitaristen ter wereld is. Wat een meesterlijk spel laat hij hier weer horen en wat laat hij dat met perfect getimede effecten perfect in de klankkleur vallen. Ook Newton is van een wonderbaarlijke schoonheid. Wat een prachtig vloeiend spel, wat een sfeervolle warm klinkende compositie ook weer. Een McCallum in volle glorie.
Met het elektrische gespeelde Frane sluit de EP wel heel erg fraai af. Het is McCallum gebruikmakend van zijn effecten op z’n meest fabuleus. Wat blijft het toch heerlijk McCallum te horen improviseren over vers vastgelegde patronen, terugspelende loops en opgetrokken soundscapes en deze steeds weer met warmbloedige gitaarlijnen te verrijken. Wat een exceptionele, super herkenbare gitarist is het toch ook. Geweldige compositie!
McCallum maakt immer muziek die recht het hart binnenkomt. Muziek die je doet wegdromen naar de mooiste landschappen naar je mooiste herinneringen. De Solitude EP staat vol hartverwarmende composities en McCallums fabelachtige spel en fascinerende manier van muziek maken de Solitude EP tot meer dan een absolute aanrader.
De Solitude EP is voorlopig alleen digitaal uitgekomen.