Na haar eerdere prachtige soloalbums Raoui, Deb, Mesk Elil en de daarvan afgeleide Best Of-verzameling Acoustic, verlegt de in Parijs wonende Algerijnse zangeres Souad Massi wederom haar muzikale grenzen op haar nieuwe album Ô Houria (Liberty). Het leven in Frankrijk alsmede de samenwerking met componist/producer Michel Françoise dragen bij aan het bij vlagen zeer Franse karakter van het album.

Opener Samira Meskina doet bijvoorbeeld meteen al denken aan de hoogtijdagen van Serge Gainsbourg en Alain Chamfort en maakt in mijn fantasie zowaar spontaan een zuchtmeisje van Souad Massi. In het daaropvolgende drietalige duet All Remains To Be Done (Frans, Arabisch en Engels) met Francis Cabrel, nog altijd één van de populairste zangers in de Franssprekende landen en streken, zingen beiden over gewichtige zaken als het behoud van de aarde en haar natuur, ongelijkheid en oneerlijkheid en over de droom om zonder oorlogen op aarde te kunnen leven.

De titelsong Ô Houria is één van de hoogtepunten, het nummer betekent vrijheid en alles aan het mooie nummer ademt ook een ongedwongen, ontspannen, bevrijdende sfeer. Ook het bluesy rocknummer Enta Ouzahrek, waarbij een fraaie rol voor de mondharmonica is weggelegd en het naar jazz en blues schurkende Stop Pissing Me Off maken indruk. Tegen die tijd is het beeld van het zuchtmeisje alweer lang en breed naar de achtergrond verdwenen. Oud-speler Mehdi Habbad van de band Speed Caravan is een andere gastmuzikant op Ô Houria. Naast een prominente rol op All Remains To Be Done mag hij zich uitleven in de countryfolksong A Letter to… Si H’Med, een duidelijke aanklacht tegen een voormalige burgemeester van haar oude stad in Algerije die maar niets deed om de door regen verwoeste wegen te repareren, waardoor het gebied totaal onbereikbaar was voor de mensen en men ook niet meer naar hun werk kon. Toen er mensen bij hem verhaal kwamen halen vluchtte hij door de achterdeur. Inmiddels zit hij in de gevangenis en vraag ik mij af of de weg inmiddels gemaakt is? De fraaie afsluiter is een duet met niemand minder dan Paul Weller, het in één take opgenomen nummer Let Me Be In Peace. Paul Weller is al jaren een grote fan van het werk van Souad Massi en met het opnemen van dit nummer gaat een wens van beiden in vervulling.

Ô Houria is zeker niet het beste album van Souad Massi, daarvoor had ze haar eigen kwaliteitslat met Deb en Mesk Elil te hoog gelegd, maar wel een album dat het in zich heeft een grotere groep luisteraars aan te trekken vanwege het steeds groter wordende internationale karakter van haar albums. De wens van Souad om niet alleen meer gehoord maar ook meer begrepen te worden, wordt hiermee duidelijk luister bijgezet.