Wat een mooi album is Letters To Handenberg van Soolman Quartet geworden! Een van de vele prachtige releases op het Home Records label dat zich steeds vaker opwerpt als de thuisbasis van bijzondere muziekalbums in de folk, jazz en bredere wereldmuziek.

Spil van dit kwartet is oudspeler Tristan Driessens, die onder meer in Istanbul studeerde en later het Turks-Belgische Lamekan Ensemble oprichtte. Daarnaast zijn er drummer/percussionist Robbe Kieckens op frame drums en tombak, (bas)klarinetspeler/sopraansaxofonist Tom Callens, Nathan Daems (Black Flower,..) op tenorsax en kaval, Lea Besançon op violoncello en een aantal gastmuzikanten zoals Divan Baglama (op Uc Telli), harpiste Isabella De Spoelberch en contrabassiste Lara Rosseel die het Soolman Quartet versterken. Een rijke bezetting voor een al even weelderig klinkend album.

Bijzonder is niet enkel die sfeervolle hoes, maar ook de tweeledige structuur van het album. Een eerste episode bestaat uit de Letters To Handenberg, de tweede de Istanbul Sketches waar na een door Emir Gültekin gepend Intermezzo volop die invloeden uit de Balkanregio doorschijnen. In het eerste luik hoor je sterk het fundament, zoals Driessens die in de hoesnota’s beschrijft. Ergens tussen het vele reizen naar Istanbul door, was er eerder toevallig en plots een moment van reflectie. Een stilte die resoneerde, zoals From A Silent Place illustreert. Nog maar net was er de ontmoeting met de jonge luitmaakster Isa. Al snel bleek er een grote behoefte om te schrijven en nieuwe muziek zoals Winter Tale, Wonderment en Tempest Of Joy te componeren.

Driessens tekent voor vrijwel alle composities op dit album, al is er op compositorisch vlak ook inbreng van violiste Lea Bésançon (Annunciation). Toch maakt het collectief rond Driessens in de tweede episode rijkelijk gebruik van diens fascinatie voor Ottomaanse muziek (het tweeluik Oufti Oufti/Bosphorus Bird met inbreng van Tcha Limburger) en de makam traditie zoals ook de Tunesische oudspeler Anouar Brahem die op zijn meest recente Blue Maqams album brengt. Neem de Turkse traditional Calin Davullari die fraai opgevuld wordt met Istanbul Sketches of Sehnaz Sazsemais.

Met zijn dik uur speellengte lijkt Letters To Handenberg vooral voluptueus. Toch slaagt dit kwartet erin om sterk te teren op creatieve impulsen en daarbij zichzelf een grote vrijheid toe te kennen. Dat merk je onder meer aan de manier waarop dit collectief echt een eigen sound nastreeft waarin de oud prominent aanwezig is, maar versterking krijgt van lichte percussieve ritmes en tedere, stemmige cellopartijen. In zijn geheel levert dat een sobere sound, maar ontzettend mooi en vooral glashelder van klank.

De haast sacrale zuiverheid in instrumentatie en de vrije improvisatie maken van Letters To Handenberg (met artwork door Amira Daoudi die de albumhoes ontwierp) een release die meer dan de moeite waard is om te ontdekken. Interessant is vooral de fusie tussen verschillende werelden: je hoort onmiskenbaar de serene, weldoordachte en secure aanpak die bij klassieke muziek hoort (het door de Milanese componist Guido Morini geschreven Vivifice Spiritus Vitae Vis die dit album afsluit), terwijl er evenzeer een erg grote creatieve vrijheid heerst en de composities sterk aangedreven worden door tomeloze, vrije en eerder jazzy improvisatie waarbij erg uiteenlopende invloeden , gedachten en emoties (o.a. melancholie, nostalgie,..) naadloos in elkaar vloeien en zo een uniek en wonderlijk geheel vormen. Een album op maat van de avontuurlijk ingestelde muziekliefhebber.

Tracklisting Letters To Handenberg:

1st episode: Letters To Handenberg

• Letter To Handenberg
• From A Silent Place
• Waiting For Chrysalis
• Wonderment
• Winter Tale
• Annunciation
• Tempest Of Joy

2nd episode: Istanbul Sketches

• Intermezzo
• Calin Davullari / Istanbul Sketches
• Sehnaz Sazsemaisi
• Reaching Seyir
• (Waiting For) Chrysalis
• Oufti Oufti / Bosphorus Bird
• Vivifice Spiritus Vitae Vis