Twee albums bracht het Haagse Smutfish al uit, negen en elf jaar geleden. Het debuut in eerste instantie zelfs zó independent dat de Haagse platenboer het hoogstpersoonlijk door de band in handen gedrukt kreeg. Desondanks viel de plaat toen al op bij een klein clubje liefhebbers van op Amerikaanse leest geschoeide rootsmuziek. Belangrijkste man Melle de Boer weet hoe hij een plot moet neerzetten en draagt zijn sterk verhalende teksten voor met een accent waarin geen kruimeltje Haags te bespeuren is. Eerder zou je verwachten dat deze De Boer er al een leven als farmer in de Mississippi delta op heeft zitten. Na een tweede Smutfish-album in 2006 ging Melle verder onder de naam John Deer Mowing Club. Ook onder die naam werden twee albums gemaakt. In de teksten van Melle zit veel droge humor. Een samenwerking tussen De Boer en Hallo Venray-voorman Henk Koorn lag dan ook voor de hand. Die kwam er in 2011 met een Henk en Melle-album.

Het nu verschenen nieuwe album van Melle de Boer heeft weer de oorspronkelijke en voor vaste volgers wellicht onverwachte bandnaam Smutfish. Overigens is die band niet helemaal dezelfde als in 2004. Janneke Nijhuis, bekend van The Deaf en The Indien, doet achtergrond- en duetvocalen, zingt af en toe een paar regels solo en hanteert de basgitaar.

De twaalf songs op Trouble (de titeltrack heeft overigens niets te maken met het gelijknamige nummer op de nieuwe EP van The Indien) lopen uiteen van ingetogen tokkelballads tot steviger nummers als Melleville Park, dat in muzikaal opzicht ook op een plaat van The Black Keys had kunnen staan. De hoekige gitaarpartij roept herinneringen op aan de solo’s in Down By The River en Cowgirl In The Sand van Neil Young. De koortjes aan het slot van Melleville Park (‘Down in Melleville Park’) doen ook enigszins Crazy Horse-achtig aan. Maar dat zegt waarschijnlijk vooral veel over de vocale veelzijdigheid van Melle en Janneke, die in andere nummers weer de kant van The White Stripes op gaan (Giving Names To All The Leaves), in Silver Rabbit zijn het net Mick en Keith ten tijde van Exile On Main Street. Niet geheel toevallig (of juist wel) heeft dit nummer een bluesrock-sfeer die uitstekend op dit Stones-album had gepast.

Blazers zijn er ook, aan het slot van het album in I See Myself In Everyone’s Eye bijvoorbeeld. Voor de toetsen is ondermeer van Maurizio Pinna verantwoordelijk (in het dagelijks leven ‘meneer Nijhuijs’ en samen met Janneke actief in The Deaf).

Het viertal dat met Trouble het derde Smutfish-album heeft gemaakt (gitarist Dick Zuilhof is er sinds dag één bij), levert één van de meest overtuigende albums van 2015 tot nu toe af. Dat maakt hongerig naar de concerten. Aanstaande vrijdag 24 april staat Smutfish in Worm in Rotterdam en zondagavond, de dag voor Koningsdag op het The Life i Live-festival in Den Haag, waar Janneke ook in de organisatie zit en naast Smutfish ook The Deaf en The Indien op het programma staan. Onder veel meer overigens.