Autumn Wind is de opvolger van het Winter Light album. Het album wordt sterk gedragen door hedendaagse jazzgitarist Scott DuBois, al blijft die ver weg van het traditionele jazzspel. Zo laat hij zich op het nieuwe werkstuk omringen door een bijzonder ruime bezetting met onder meer strijkers, fluit, oboe, klarinet en bassoon.

Dat geeft gelijk al aan dat het DuBois vooral om vernieuwing te doen is. In beginsel vertrekken zijn composities vanuit een kwartetbezetting met onder meer bassist Thomas Morgan, drummer Kresten Osgood en tenorsaxofonist en basklarinettist Gebhard Ullmann, die op dit album versterking krijgen van een uitgebreider team. Toch leidt dat helemaal niet tot enige bombast. Integendeel, Autumn Wind moet het vooral hebben van warme ambientsferen waarin de kunst van de jazzgitaar verder onderzocht en verfijnd wordt. Zo zijn er trage, tot reflectie aanzettende passages met veel aandacht voor detail en nuance (het zacht ruisende Autumn Wind), terwijl bij andere het vooral de wilde, ontembare chaos en dynamiek is die uitgespeeld worden.

Zodoende krijgen we een best gevarieerd palet aan mogelijkheden: hoor bijvoorbeeld hoe in de intro van de intimistische passage Early October Insect Songs verschillende blaasinstrumenten tegelijkertijd inzetten en al de instrumenten elkaar mooi aanvullen. Iets later krijgen we bij Mid-October Migration percussie en zoete saxofoongeluiden afwisselend met nerveuze jazzlicks. Zo wordt duidelijk dat DuBois & co overal wel ergens wat halen: het is jazz in opzet, in vrije attitude. Niet zozeer in sound, want die gaat echt alle richtingen uit met onder meer kamermuziek, excentrieke barokke en neoklassieke pop, avant-garde en jazz die elkaar afwisselen alsof ze nooit iets anders deden.

Het album slechts omschrijven als ‘herfstig’, is het opzet ergens wat oneer aandoen. Het album beschrijft tijdspassages (de verwijzingen naar de maanden), maar beklemtoont ook de weelderige, rijke natuur die een onuitputtelijke bron van inspiratie vormt. Neem bijvoorbeeld insectengeluiden of de manier waarop bladeren van kleur wisselen (Late October Changing Leaves), de manier waarop vogels zich soms in formatie door de lucht bewegen of een natuurfenomeen als Aurora Borealis. Dat alles en meer vindt zijn weg op dit Autumn Wind album. Deze set zet al die wonderlijke transformaties in de natuur op band, wat ook de kern is van de muziek : de voortdurende omgang met allerhande veranderingen. Dat is een nobel streven, al steekt de speellengte van het album die vooral aangedikt wordt door de vele solo’s in de composities ergens wel wat tegen.