De Britse Rob Luft is één van de meest getalenteerde jonge gitaristen in de hedendaagse wereldwijde jazz. De eerste twee albums onder zijn eigen naam (Riser uit 2017 en Life is a Dancer uit 2020) waren al verbluffend goed, zijn derde album Dahab Days is zowaar nog weer beter.

Niet alleen op zijn eigen albums laat Luft horen waar hij toe in staat is maar juist ook de albums die hij samen met levenspartner Elina Duni maakt voor het grote ECM. Hun samenwerking, zowel op plaat als live, is hartveroverend. Daarnaast mag ook zijn indrukwekkende bijdrage aan het derde album van Alice Zawadski Within You Is A World Of Spring (zijn solo op het prachtige God’s Children blijft even briljant als onverslijtbaar) niet onvermeld blijven.

Luft is een gitarist met een heerlijke losse stijl die zijn knappe spel zowel opwindend als dwars kan laten klinken. Het is zo’n gitarist die je altijd op het puntje van je stoel laat zitten om exact te kunnen horen wat hij nu weer flikt, zonder virtuoos over te komen. Wat hij natuurlijk zeker wel is. Hij speelt sprankelend elke compositie naar een ongekend hoog niveau.

De basis van Dahab Days werd opgezet tijdens een verblijf in de Dahab regio in Egypte na een aantal optredens op uitnodiging met Duni aldaar. Ze pakten de kans om daarna in een huis aan het water van de Golf van Akaba te verblijven met vier handen aan. Het zal daarom zijn dat de sfeer van de composities vrij, energiek en tomeloos klinkt.

Hoewel Luft een geweldige band heeft met Joe Wright op tenorsax, Joe Webb op piano en Hammond, Tom McCredie op bas en Corrie Dick op drums en ze veel vrijheid geeft om solerend hun klasse te bevestigen is het steeds weer Luft die met klaterend spel de composities naar een ander niveau trekt. Vaak ook het volledig andere doet als je qua opzet bedacht hebt wat zou kunnen gaan komen.

Luister alleen al naar zijn verbluffende spel op de vol door Afrika beïnvloede tracks African Flower (waarvan het origineel natuurlijk bij Duke Ellington ligt) en Sunshine Music en je bent volledig verkocht. Maar eigenlijk is dat al begonnen met het zeer fraaie openingstrio Be Water My Friend, de briljante titeltrack en het lang gerekte Daylight Saving Time. Het zijn fraaie rijke gelaagde stukken die alles meteen openbaren wat deze band in zich heeft.

Dahab Days kent alleen maar ontdektracks die met elke luisterbeurt nog beter blijken dan ze op eerste beluistering al waren. Het machtig sfeer schetsende Dreamworld, het met woordloze vocalen van Zawadski verfraaide Bliss Out en een zeer verrassende uitvoering van Aphex Twins Film vormt het fascinerende tussendeel van het album.

De reeds eerder genoemde ‘Afrikaanse’ tracks en een door strijkers opgesierd machtig Endless Summer zijn de aanzet tot een fabuleuze Luft en band versie van de Arabische traditional Lamma Bada Yatathanna. En weer is het dat heerlijke vrije onnavolgbare gitaarspel van Luft dat de track naar hemelse hoogten duwt. Van de eerste akoestische tonen tot het zeer fraaie elektrische gitaarspel in het vervolg. Echt waanzinnig wat Luft op dit nieuwe album laat horen.

Het blijft een interessant geven dat het Britse Edition, waar de albums van Luft op uitkomen, de laatste jaren zoveel nadruk legt op alles wat er uit de Amerikaanse jazz afkomstig is terwijl ze juist in Rob Luft en pianist Fergus McCreadie de allergrootste Britse talenten in huis hebben. Britse talenten met absolute jazz wereldtop potentie. Ze maken allebei platen die tot het allerbeste in de hedendaagse jazz behoren.

Dahab Days is een adembenemend goede jazzplaat van een gitarist die we onderhand tot de absolute wereldtop kunnen rekenen.