Wat zal Niff Nawor tevreden zijn geweest toen ze het eerste vinyl exemplaar van Riki in handen had. De hoes staat namelijk symbool voor de jaren tachtig sound die op de plaat hoorbaar is. Het gothic lettertype, de bijna versluierde haardracht, het accent op de felle make-up, er is echt aan alles gedacht. Met dit romantische postpunk beeld linkt ze naar de eighties glansjaren, waar het mythische verhalende het zwart met opvallende paarse pasteltinten accentueert.

Dat er ondergronds een levendige postpunk scene in Los Angeles in opmars is, kwam vorig jaar al duidelijk naar voren toen Andrew Clinco vrij snel achter elkaar twee belangrijke platen lanceerde. Het duistere Vr Sex wordt een paar weken later door het lichtvoetige Drab Majesty opgevolgd. Het tevens onder de hoede van platenlabel Dais staande Riki gaat nog meer die commerciële kant op. Niff Nawor schud hardhandig het luide Crimson Scarlet deathrock verleden van zich af en verruilt de stevige synthesizer begeleiding voor een meer dromerige sound.

Het is verbazingwekkend hoe gemakkelijk donkere dreampop met bombastische discoklanken te mixen is, en dat dit huwelijk zelfs stand houdt. Strohmann is de stap uit het duister, het felle licht omarmend. Dorothy Gale en de vogelverschrikker als de onschuld, terwijl de tovenaar van Oz er alles aan doet om vanachter zijn elektronische toetsenbord er voldoende mechanische onheil in te stoppen.

Het kinderlijke Napoleon krijgt vorm door introbliepjes die zo uit een Japanse retro animatiefilm gestolen kunnen zijn. Wat is het heerlijk dat er door beperkte mogelijkheden van een oude keyboard voornamelijk treurnis te produceren is, gemotoriseerd door kille drumbeats. Het is stiekem allemaal behoorlijk fout, maar wat hou ik hiervan.

Wel is het jammer dat de maxi singles hun marktaandeel verloren hebben, en de overheersende streaming media zich niet meer op uitgewerkte langere versies richten. Dan is alleen maar de Böse Lügen Body Mix toevoeging een rebelse daad. Het verlangt naar het jeugdsentiment van de 12-inch.

De stevige roots zitten oppervlakkig in het bewegelijke Earth Song verborgen, welke door de lieve zanglijnen deugdelijke New Wave aansluiting opzoekt die ook de weg in het Electric Body Music onderdompelende Monumental vinden. Deze diverse uitspattingen ontbreken verder, waardoor het avontuurlijke, want dat is er zeker, door voorzichtige windvlagen ondersneeuwt raken en welke helaas niet tot een muzikale lawine leiden.

Riki is een beknopte jaren tachtig boeklezing. Een voltooide studie die een buitenstaander inzicht in een verloren gaande generatie geeft die door middel van een gecreëerde sprookjeswereld zich in de verhardende maatschappij staande houdt. Dansen totdat je er bij neervalt.