Vier jaar na hun gelijknamige debuutalbum is Phantom Limb terug met een uitstekende countrysoulplaat. Het vele touren met onder meer The Stax Band, The Avett Brotthers, Solomon Burke, Candi Staton en Rumer heeft zijn vruchten afgeworpen. Phantom Limb maakt namelijk een prachtige en vaak gevoelige mix van country en oude soul. Ook The Pines staat weer vol met  fraaie stijlcombinaties.

Het album kent in zijn titeltrack en opener meteen het glorieuze hoogtepunt. Dat is enigszins jammer omdat deze sublieme song een geweldig album in het vooruitzicht stelt. En geweldig is nog net even te hoog gegrepen voor The Pines. Maar niet getreurd want het is wel degelijk een prima album dat met vol staat met meeslepende nummers. Dat is voornamelijk te danken aan het verleidelijke en vaak ook rauwe stemgeluid van leadzangers Yolanda Quartey en producer Marc Ford, voormalig gitarist van The Black Crowes, die de sound ook regelmatig in de richting van zijn vroegere band stuwt. Andere hoogtepunten op het album zijn de bluesy ballad Badge Of Descension, het krachtige Missy, de country-gospelsong I’ll Have Mercy, de mooie gevoelige, goed opgebouwde It’s The Only Way en de prachtige bonustrack Angel Of Death.

Persoonlijk hoop ik dat de band in de toekomst nog iets meer pit, vuur en passie in de nummers gooit want ondanks een paar echte voltreffers, komt de countrysoul-trein maar moeizaam op stoom. Daarnaast heeft een aantal nummers een beperkte spanningsboog waardoor de aandacht soms verslapt. Het zijn leermomenten voor de (nabije) toekomst, die er hoe dan ook rooskleurig uitziet voor Phantom Limb.

Dat de band ook in Nederland zeer in de smaak van het (festival)publiek valt, blijkt wel uit het feit dat The Pines op Lowlands dit jaar het meest verkochte album was en men een uitstekend optreden gaf!