Dat de Finse jazz bezig is de wereld te veroveren hebben we hier al veel vaker aangegeven. Naast het ultra coole in Helsinki gevestigde We Jazz Records komt ook het jonge Eclipse Music, vanuit het noordelijker gelegen Tampere, met jazzalbums die we volop in de gaten moeten houden. Zoals het tweede album Hypnosis van saxofonist Paulli Lyytinen en zijn band Pauli Lyytinen Magnetia Orkesteri.

Dat de Finse jazzscene één grote vriendengroep is waarvan de muzikanten graag met elkaar spelen mag duidelijk zijn. Dat ze met elkaar doorgroeien naar wereldstatus ook. Saxofonist Lyytinen maakte indruk met de composities van het eerste Magnetia Orkesteri album en de muzikanten die hij voor dat album om zich heen verzameld had.

Geen wonder dus dat hij drummer Mika Kallio, bassist Eero Tiakkanen en trompettist Verneri Pohjola, de drukst bezette Finse jazzmuzikant die er rondloopt, wederom vroeg om ook de tweede Magneti Orkesteri plaat te komen volspelen. Het is een prachtig kwartet muzikanten die elkaar alle ruimte geven.

Hypnosis is een al net zo sterke collectie composities als hun debuut. De basis is dan wel het akoestisch jazzkwartet maar improvisatie voert optimaal de boventoon. Het spel van Lyytinen is van een levendigheid en klasse dat je naar hem sowieso al avonden lang kunt luisteren zonder je ook maar één moment de vervelen. Het spel van Pohjola heeft dat al net zo.

Deze twee mannen samen hebben een chemie zoals je maar weinig hoort. Wat een machtige manier van elkaar aanvoelen. Tiakkanen en Kallio hebben die samenwerking al net zo als ritmesectie. Niets geen voorspelbare begeleiding maar steeds weer avontuurlijk soms zelfs onnavolgbaar goed spel. En waar dat bij sommige ritmesecties dan gelijk een ondoorzichtig (laten we lekker moeilijk doen) woud aan sferen wordt, sluiten zij steeds weer naadloos op de blazers aan.

Pauli Lyytinen Magnetia Orkesteri is een uitermate opwindend kwartet dat met de openingsreeks composities Feeniks, Teknojazz en Polynesian Prayer (Pohjola in topvorm) direct al volop weet te overtuigen. Het zijn composities rijk aan sfeer en uitdaging en opwindend in uitwerking. Multidimensional Banquet, de titeltrack (wat een briljant samenspel tussen Lyytinen en Pohjola toch weer!), Rhodiola Rosea en albumafsluiter Message from Uptopia, met zijn subtiele opbouw en heerlijk losse, chaotische uitbouw, zijn al net zo verrukkelijk.

Hypnosis is een fijn vrij en uitdagend klinkend album dat met elke luisterbeurt meer op je ingroeit. De vier uitzonderlijk getalenteerde muzikanten weten je constant op de punt van je stoel te houden. Hypnosis is wederom zo’n album dat de coole Finse jazzscene naar het wereldpodium aan het tillen is.