My Girl The River
This Ain't No Fairytale
Verhalen uit haar eigen leven in het Diepe Zuiden, Kris Wilkinson is afkomstig uit Louisiana en verbleef in Jackson, Mississippi en Nashville, vullen deze langspeler die ze met hulp van haar Britse vriend bassist Joe Hughes en gerenommeerde sessielui inkleurt onder de naam My Girl The River.
Het zelf gecomponeerde songwerk ietwat naïef zoals in The Rabit Hole dat naar verluidt geïnspireerd werd door Alice in Wonderland. Ook de beeldrijke vertellingen zoals het naar verluidt echt uit het leven gegrepen Woods Behind Our House met achtergrondzang van Jonathan Byrd, baden in een wat mysterieuze sfeer. Met Covington keert de zangeres terug naar haar oorspronkelijke thuishaven in Louisiana, de dartele fiddle van Nick Pynn versterkt de nostalgische southern feel. Pynn hanteert eveneens de muzikale zaag en die bijdrage levert samen met de gitaarlicks van Will Kimbrough een wat spookachtige sound op.
De gospelgetinte pianoballade I’m Giving Up On Givin’Up On met John Garden aan het klavier herbergt een gelijkaardig raffinement als het productiewerk van Owen Bradley destijds voor Patsy Cline, het idee voor deze song rijpte nadat Wilkinson een concert van Steve Earle had bijgewoond. De poëtische erfenis van Joni Mitchell en Townes Van Zandt waart rond in Love Is.
In dit met waar gebeurde anekdotes, halve waarheden, zoete leugens gevulde intimistische werkstukje komen zowat alle mogelijke muzikale stijlen uit het country en folk spectrum aan bod die niet zelden van een verrassende schoonheid getuigen en een ontwapende authenticiteit uitademen.