Voor zijn studies literatuur in de Bay Area van San Francisco tijdens de jaren zestig  verdiepte Michael Menager zich in  het werk van Shakespeare, Chaucer en de Britse metafysische dichter John Donne. Tijdens die woelige jaren van politieke omwentelingen kon je niet om de Beat Generation heen en de geschriften van Allen Ginsberg en Jack Kerouac heen. Op muzikaal gebied vormde naast de folkblues van Reverend Gary Davis en Mississippi John Hurt een inspiratiebron. Ook Dylan, Waits, John Prine en Townes Van Zandt inspireerden Menager om zelf songs te componeren.

Dat gebeurde na talloze omzwervingen verbleef vier jaar Algerije, na een korte tussenstop in Parijs was Michael actief als trucker in Oregon, van Denver ging het naar Colorado en heen en terug naar LA na een verblijf in Mexico. Tegenwoordig verblijft hij in Australië waar hij terug open bloeide als muzikant en neemt songs op in de studio van muzikant/ producer Heath Cullen. In 2014 Kort na zijn 67ste verjaardag wordt het debuut Clean Exit uitgebracht, twee jaar later volgt Not The Express.

Evenals op de voorgangers vinden we op Line In the Water een song van de vertrouwde producer Heath Cullen, op zijn beurt een meer dan verdienstelijk singer-songwriter zoals Springtime in the Heart illustreerde. Cullen’s Home is een melancholische afsluiter, de laatste in het rijtje van tien songs waar het thema water nooit ver weg is.

Menager begeleidt zijn verhalen met akoestische snarenwerk,aangevuld met sfeervolle begeleiding van The Devil Creek Rounders met Rusty Lavonne, Bess MaLoney en Slim Fitz. Na het wat mysterieuze, donkere What Is It Really That I Need legt het met dobro verrijkte High Water Ahead  onmiskenbaar raakpunten met John Prine bloot. Het bluesy Baby Can I Change sleept zich dreigend een op diep brommende bas en resonerende snaren voort.

Na de in parlando gedebiteerde titeltrack komen we bij Autumn Flood on Devil’s Creek, dat de nogmaals de machteloosheid tegen de natuurelementen verhaalt op snerpende slides, evenals het korte intermezzo Fire up the Mountain. Met dit sobere luisterplaatje weet Michael Menager moeiteloos te overtuigen.