Alan Vega is een held binnen de elektronische muziek. Deze New Yorker werd in 1938 geboren en begon zijn carrière als visueel artiest, opende een galerie en trok de hele NY scene aan waaronder Blondie, New York Dolls en Television. Daar leerde hij Martin Rev kennen waarmee hij de band Suicide begon. En deze band plaveide de weg voor veel heftige elektronische muziek. In 1980 ging het duo uit elkaar en Vega maakte vele solo albums met onder meer Ric Ocasic, Alex Chilton en Lydia Lunch. Ook met Suicide is hij de laatste jaren weer actief.

Voor Sniper werkt hij samen met Marc Hurtado van Etant Donnes. Sniper is zoals je kan verwachten van twee van zulke culthelden, een behoorlijk heftige en zware plaat. Alan Vega doet me in zijn voordracht altijd denken aan Jim Morrison en daaronder zitten de heftige beats van Marc Hurtado. Dat kan variëren van dance (Crazy Driver) naar zwaar vervormde, repeterende industrial klanken (War of Sniper) of dromerige tracks als Let The Blood Drip en Saturn Drive Duplex (wat het meest toegankelijke nummer op dit album is).

Sniper is een intrigerend album en doet de naam eer aan. Het is een gerichte aanval op de luisteraar die 60 minuten lang hypnotiserende en repeterende Electro voor zijn of haar kiezen krijgt.