Al sinds haar geboorte is Luísa Maita omringd met muziek. Haar vader Amado Maita was namelijk erg muzikaal en maakte in de jaren zeventig een soloalbum, dat door verwoede platenverzamelaars nog altijd als gezocht object wordt beschouwd. Luísa groeide op in Bexiga, een wijk in São Paulo die geldt als thuishaven van Italiaanse en Arabische immigranten en migranten uit Noordoost Brazilië. De wijk staat bekend om haar gastvrijheid, cultuur, muziek en culinaire hoogstandjes. Tevens is in Bexiga Vai-Vai gevestigd, de meest traditionele samba school van São Paulo.

Luísa begon al op jonge leeftijd de nummers van haar vader te zingen, naast de klassieke bossa nova-songs en nam op zevenjarige leeftijd al professioneel reclamejingles op. Gedurende haar tienerjaren trad ze op met gitarist Morris Piccoto (Dr. Morris) en later vormden zij de band Urbanda, waarmee ze in 2003 een album uitbracht. Daarna verliet ze de band om een solocarrière te starten.

Lero-Lero is haar solodebuut en laat zich beluisteren als een heerlijke tropische cocktail met verschillende smaaksensaties. Geïnspireerd door zowel samba, bossa nova en andere Braziliaanse stijlen als de zwoele jazz van Billy Holiday en Chet Baker, pop, funk en lounge, zou je Lero-Lero een fraaie ode aan het leven in Brazilië in het algemeen en São Paulo in het bijzonder kunnen noemen. De titeltrack is een heerlijke samba over de onvoorwaardelijke steun van twee vrienden in een favela (sloppenwijk), die elkaar helpen bij problemen. De ritmes van de nummers Alento, Aí Vem Ele en Anunciou zijn gebaseerd op de capoeira, de bekende Braziliaanse ‘vecht’-dans. Het ritme van de twee laatstgenoemde songs noemt men São Bento Pequeno, beroemd gemaakt door de legendarische gitarist Baden Powell.

Op Fulaninha krijgt Luísa hulp van zangeres Mariana Aydar. Voor degenen die onder de indruk zijn van Lero-Lero kan ik zeker haar laatste twee albums aanraden. Daar waar Luísa Maita een hele ‘aardse’ benadering kent, slaat Mariana Aydar vaker spirituele wegen in, zonder overigens haar Braziliaanse, sensuele, roots uit het oog te verliezen. Op Desencabulada, een zelfverzonnen woord, kruipt Luísa Maita in de huid van een zelfverzekerde vrouw die zichzelf ‘verliest’ op de dansvloer in een heftig baile funk-nummer. In het mooie Mire En Veja (Kijk en Zie) beschrijft ze hoe een fietser het dagelijkse stadsleven van São Paulo observeert. Deze stad staat bekend om haar grauwe uitstraling maar degenen die anders durven te kijken zien dat de stad tevens bruist van de levenslust, energie en schoonheid. Slotnummer Amor E Paz is een eerbetoon aan bossa nova-pionier João Gilberto, waarop tevens gastgitarist Swami Junior te horen is.

Lero-Lero is een uitstekend debuutalbum geworden met een moderne, verleidelijke en zomerse samba swing. Luísa Maita schaart zich met deze plaat moeiteloos tussen andere grote hedendaagse Braziliaanse zangeressen als Céu, Bebel Gilberto, Mariana Aydar en Tita Lima.