De titel Remember Who You Are refereert naar Korn zelf. Na een lange muzikale identiteitscrisis vroeg de band zich af wie ze ook al weer waren en wat ze zo groot had gemaakt. Dit leverde vorig jaar, in mijn ogen in ieder geval, al een zeer gedreven optreden op Sonisphere op. De band had zich zichtbaar hervonden en drummer Ray Luzier bleek een zeer waardig opvolger van David Silveria. De verwachtingen voor het nieuwe album werden groter. Maar een terugkeer naar de roots kan een geforceerd geheel opleveren waarin een band hopeloos hun glorieuze dagen probeert te herleven.

Hoe pakt dit uit in geval van Korn? Na het wat laffe intro Uber-Time barst het geweld los. Oildale (Leave Me Alone) is een goed nummer waarin alle vertrouwde Korn ingrediënten terug komen. De productie van Ross Robinson is zoals je zou mogen verwachten, overweldigend. De down-tuned bas tonen van ‘Fieldy’ laten de vullingen weer uit je kiezen trillen en het riffwerk van ‘Munky’ klinkt haast net zo laag. Jammer dat Jonathan Davis heeft gedacht ook weer alle oude issues qua teksten aan te moeten boren. Dit klinkt allemaal net iets te bedacht en niet meer oprecht. Let The Guilt Go, Pop A Pill en Move On zijn ook voorbeelden van sterke songs, maar het zijn songs als Lead The Parade en Fear Is A Place To Live waarin de gekte en het experiment van de band weer een beetje in terug te horen is. De rest van het album is ok maar minder opvallend.

Korn is qua geluid teruggegaan naar de dagen van weleer, maar om Korn III nu gelijk te plaatsen met Korn en Life Is Peachy is overdreven. Dat waren mijlpalen van een band die leider in het genre was. Inmiddels is het genre meer dood dan levend en is Korn geen leider meer. De woede en de inventiviteit die de band toen kenmerkte is met een bankrekening van miljoenen ook verdwenen. Kan ook niet anders, we zijn inmiddels veertien jaar verder en we hebben te maken met een andere band.

Korn III is op de teksten na, een redelijk geslaagd album van een band die alle moeilijkheden achter zich heeft geprobeerd te laten. Niets meer dan dat en dat is gezien de laatste jaren al heel wat.