×

Recensie

Metal

14 april 2012

Killing Joke

MMXII

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Spinefarm

MMXII Killing Joke Metal 4 Killing Joke – MMXII Written in Music https://writteninmusic.com

In de categorie ‘de lelijkste albumhoes van het jaar’ is bij deze Killing Joke met hun MMXII genomineerd. Maar goed, wie voorbij de foeilelijke cover kijkt en vervolgens de oren spitst, krijgt er een dijk van een album voor terug.

Och ja, Killing Joke. Het zal voor velen altijd het ‘one hit wonder’ van 80s-klassieker Love Like Blood zijn, maar de band rond brulboei Jaz Coleman is al decennia een vaste waarde binnen de (industriële) metal, die ogenschijnlijk onvermoeid blijft doorbeuken. Intelligente teksten, puike producties, apocalyptische albums… Ze doen er muzikaal sinds de reünie uit 2002 nog steeds enorm toe, al weten ze nog maar weinig volk op de been te brengen, getuige hun Melkweg-show eerder deze week. En tsja, nu de Apocalyps voor de deur staat (het is tenslotte 2012 en zo heet het album dus ook als je de Romeinse cijfers vertaalt) en het einde der tijden nakende is, verzorgt Killing Joke vol overgave de soundtrack.

‘Waarom het armageddon niet met bulderend geraas tegemoet treden?’, lijkt het credo en dat is dan ook het inktzwarte wereldbeeld dat Killing Joke op dit bij vlagen behoorlijk fenomenale MMXII schetst. Het ruim acht minuten durende openingsepos Pole Shift schudt, gilt en beukt de luisteraar wakker, waarna heen en weer geslingerd wordt tussen meer traditionele metal (Fema Camp, Corporate Elect), industrial (Rapture, Colony Collapse) en de wave waar Killing Joke in een heel ver verleden mee doorbrak (Primobile, On All Hallow’s Eve). Mede door de intellectuele teksten van brulboei Jaz Coleman is MMXII een magistraal luisteravontuur, maar vlak ook zeker de ronkende gitaarerupties van Geordie Walker en de opzwepende ritmesectie van bassist Youth en spierballendrummer ‘Big’ Paul Ferguson niet uit. In de originele line-up strooit de band eigenhandig het einde van de wereld over ons uit. Goed, her en der (met name een nummer als Colony Collapse) raakt de band de focus heel even kwijt, maar steeds weer herpakt Killing Joke zich razendsnel op dit album, dat ook als de wereld niet vergaat voor bloedende oorschelpen zorgt.

Killing Joke – MMXII

  1. Pole Shift
  2. Fema Camp
  3. Rapture
  4. Colony Collapse
  5. Corporate Elect
  6. In Cythera
  7. Primobile
  8. Glitch
  9. Trance
  10. On All Hallow’s Eve


  1. Pole Shift
  2. Fema Camp
  3. Rapture
  4. Colony Collapse
  5. Corporate Elect
  6. In Cythera
  7. Primobile
  8. Glitch
  9. Trance
  10. On All Hallow`s Eve