De Zwitserse drummer/percussionist Julian Sartorius heeft verschillende albums uitgebracht zoals de 12-LP-Box set Beat Diary (2012) en Hidden Tracks:Basel-Genève (2017).

Zijn nieuwe album Hidden Tracks is een zeer experimenteel ritmisch album van Julian Sartorius. In feite reis je met hem van Domodossola in Italië naar de hoogte van 4017 meter van Weissmies in Zwitserland terwijl hij met drumstokken op straatlantaarns en verkeersborden slaat in steden en dorpen en als hij steeds hoger de bergen in gaat op bomen en stenen. In feite moet je je tijdens het luisteren voorstellen dat hij al ritme spelend van de ene locatie naar de andere gaat.

Dat geven de namen van de tracks ook aan, namelijk van 272 naar 500 meter tot aan 3500 en 4017 meter. Tegelijkertijd hoor je ook de geluiden van de omgeving: van verkeer in de eerste track tot water in de laatste achtste track. Zo is Hidden Tracks een verzameling van geluiden, ritmes, tonen en lawaai. In de tweede track 500m-1000m ontpopt Sartorius zich als ratelende percussionist en hoor je af en toe ook een bel. En een blaffende hond.

Het is zo wel een origineel en apart album geworden. In elke track verandert het ritme en wordt soms ook rustig zoals in 1500-2000m waarin je je een wandelritme zou kunnen voorstellen. Maar ineens wordt het ritme sneller en lijkt het alsof hij over een pad rent. En hoor je het geluid van een waterval en lijkt het alsof Sartorius ritme in het water slaat. Ook hoor je er een ander niet te definiëren geluid bij. En dat gaat zo verder in 2500m-3000m. Sowieso zijn de geluiden niet altijd te definiëren maar ook wel. Maar er wordt dan wel een beroep op je gedaan als luisteraar. Het gaat op dit album oa om de ritmes en geluiden van de natuur. Dat wordt in de laatste twee tracks van dit bijzondere album heel duidelijk.