Joey Negro’s Z label brengt niet enkel producties uit van de labelbaas himself, maar ook van allerlei matties die in hetzelfde disco-idioom opereren. Z Records is al sinds de jaren ’90 een onmisbaar label en brengt naast (digitale) singles ook hele puike verzamelaars uit, waarbij de kernwaarden steeds obscuur, very hard-to-find en music to educate zijn. Dave Lee (Joey Negro’s paspoortennaam) staat bekend als een enorme, bijna neurotisch dwangmatige disco- en funkverzamelaar, wiens platenverzameling behoorlijk akelige vormen aanneemt, want er lijkt geen enkele disco 12″ aan zijn aandacht te ontsnappen. Lee is met deze obsessie al zo’n beetje zijn hele leven bezig en wanneer er weer eens een verzamelaar op zijn label verschijnt, dan kunnen deze zonder uitzondering allemaal blind worden aangeschaft vanwege de reputatie van Z Records als leverancier van übercompilaties. Dat geldt ook weer voor Go-Go Get Down, de nieuwste compilatie-CD die onlangs op het Londense label verscheen. Zoals de titel al aangeeft staat dit keer de Go-Go uit Washington DC centraal en zijn op twee discs maar liefst 23 tracks te vinden, waarvan het overgrote deel voor de meeste mensen volstrekt onbekend zal zijn. Ondanks het praktisch ontbreken van hits, kan deze verzamelaar prima dienen als introductie voor een muziekstroming die feitelijk in de jaren ’80 al ten grave is gedragen. Behoorlijk helaas eigenlijk.

De basis voor Go-Go werd al ergens in de jaren zestig gelegd en werd in de jaren ’70 verder doorontwikkeld, om in de jaren ’80 kortstondig tot bloei te komen. Go-Go was vooral de muziek uit Washington DC en leek het soms bijna een lokale aangelegenheid. Met het verschijnen van de verzamelaar Go-Go Crankin op Island Records in 1985 leek Go-Go eindelijk door te breken. Al eerder had Trouble Funk succes met onder andere Pump Me Up en was er Chuck Brown’s 1978 classic Bustin’ Loose, tracks die belangrijk voorwerk deden voor een stroming die met bands als E.U., Redds & The Boys en Rare Essence een herkenbaar gezicht leek te krijgen. Go-Go maakte in de 80’s nog enkele crossovers met Kurtis Blow (I’m Chillin’), de Junkyard Band (The Word / Sardines) en Grace Jones (de onvergetelijke door E.U. gespeelde go-go break in de 12″ van Slave To The Rhythm) om vervolgens een zachte dood te sterven. Omdat grote hits uitbleven en Go-Go toch te freaky en te monotoon was voor het grote publiek.

Toch mag de invloed van Go-Go niet uitgevlakt worden: ook in de 90’s doken nog flarden Go-Go grooves op en heeft het als muziekstroming een plaats in het dancecanon. Er zijn echter praktisch geen verzamelaars met de grootste Go-Go classics, maar misschien komt daar verandering nu Joey Negro weer belangrijke stappen zet met de release van Go-Go Get Down en het de poorten naar de archieven opent waar nog veel classics in zijn verborgen.

Go-Go Get Down is vooral als rariteitenkabinet interessant: een enkele verdwaalde clubhit (Trouble Funk’s You Can Dance (If You Want To) en AM-FM’s You Are The One zijn de bekendste) voor de herkenbaarheid, maar het overgrote deel is onbekend & dus onbemind. Steeds terugkerend in alle nummers is die dwingende, percussieve Go-Go groove, die maar door lijkt te denderen. Go-Go is dan ook bij uitstek geschikt als livemuziek, waarbij bands als Trouble Funk erom bekend stonden om die dampende Go-Go beats soms drie uur lang door te laten knetteren. Misschien soms wat eentonig, maar gedoseerd genomen is Go-Go Get Down een puike verzamelaar dat louter hoogtepunten kent. Laat de selectie en zoektochten maar over aan Dave Lee, die ook nu weer heel grondig te werk is gegaan. Soms vraag je je wel eens af hoe hij aan al die stoere tracks komt. Alleen al daarom is de aanschaf van deze dubbele compilatie gerechtvaardigd. En zoals Z Records verzamel-CD’s betamen wordt ook nu weer uitgebreid achtergrondinformatie over de tracklisting gegeven.

En opnieuw bewijst Z Records met Go-Go Get Down dat aan goede compilatie-CD’s nog altijd behoefte bestaat en zeker wanneer de tracklisting met zorg is samengesteld en tracks bevat, die na al die jaren nog niks aan kracht hebben ingeboet. Voor de meeste mensen zal het gebodene op Go-Go Get Down een eerste kennismaking zijn met de muziek die op deze uitmuntende verzamelaar is te vinden. Een essentiële must-have.

Tracklisting Go-Go Get Down:

Disc1

1. Little Benny & The Masters – Who Comes To Boogie
2. Chuck Brown & The Soul Searchers – Back It On Up
3. Donald Banks – Status Quo
4. Rare Essence – Body Moves
5. E.U. – Rock Yer Butt
6. Expression – Release Disco
7. Osiris – War (On The Bull Shit!)
8. AM-FM – You Are The One
9. Familiar Faces – The New Dance
10. Backlash – Hang With The Gang
11. Static Disruptors – DC Groove
12. Jackie Boy & Nature’s Creation – This Groove Is Made For Funkin’

Disc2

1. C.J.’s Uptown Crew – Satisfaction Guaranteed
2. Davis Pinckney Project – You Can Dance (If You Want To)
3. Trouble Funk – Get Down With Your Get Down
4. Code Red – Virginia Gone Go-Go
5. The Mighty Peacemakers – Feel It
6. Class Band – Welcome To The Go-Go
7. Soul Searchers – Boogie Up The Nation
8. Ovation – Boogie Groove (You Got To Do It)
9. Jim Bennett & His Bumpin’ Crew – Bump & Roll (Give Up The Funk)
10. E.U. – E.U. Groove
11. Dr Skunk Funk – Skunk Funk Go-Go