×

Recensie

Roots

02 september 2022

Herman Brock Jr.

Devianto

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Kroese Records

Devianto Herman Brock Jr. Roots 4 Herman Brock Jr. – Devianto Written in Music https://writteninmusic.com

Herman Brock Jr. is een muzikant uit Terneuzen die in de voetsporen van vader Herman Brock treedt, figureerde Jr. bij vaders combo Herman Brock and the FFFF als zanger en gitarist. Op zijn vijftiende pende hij zijn eerste songs en perfectioneerde hij zijn fingerpicking, naast gitaar tokkelt hij niet onverdienstelijk op banjo en mandoline en… de dulcimer, het snaarinstrument dat vanuit Europa in het Appalachen gebergte verzeilde en de een niet te onderschatten rol in de ontwikkeling van de bluegrass speelde.

Dat was het genre dat Brock koesterde, na de periode met The Eurocasters, een gastbijdragen bij Jesse Dayton en projecten de Brock familie, profileerde Brock Jr; zich als soloartiest in het genre, de linkshandige picker wordt wel eens als ‘Herman Brood van de bluegrass’ bestempeld.

Op de uit 2015 daterende voorganger Old World verdiepte Herman Brock Jr. zich in door vader en opa overgeleverde verhalen over Zeeuwse legendes, verhalen die in traditionele bluegrass structuren worden verwerkt. Het trio met  Brockettes Lizz Sprangers op bas en Geertje van den Berg op mandoline wordt weerom uitgebreid met enkele bevriende muzikanten. Co- producer Janos Koolen levert naast aanvullende mandolinewerk bijdragen op bouziki en bodhran aan terwijl Hans Wolters banjo toevoegt.

‘Devianto’ betekent zoveel als afwijkend en Brock zoekt hier de muzikale grenzen op. In de nadrukkelijk aan die ongebonden methode refererende opener Freedom duikt de befaamde Roma muzikant Fapy Lafertin o. Dat resulteert met enkele fiddlers in een sprankelende dialoog van gypsyswing en bluegrass. Hey There Baby is een herinnering aan de eerste ontmoeting met zijn toekomstige vrouw, een opwindende ervaring weerklinkt in de door accordeon en dobro aangedreven passage.

Het met dwarsfluit ingeleide Down At The Graveyard helt helemaal over naar de andere kant van het emotionele spectrum. Na de flitsende instrumentale picker met de mandoline in een hoofdrol en het al even aanstekelijke Future verzeilen we met Long Time No See in een sfeervol verhaal, een knappe song van Brock Sr., spontaan doemen beelden van weidse prairietaferelen op.

In de woordloze titeltrack vermeien accordeonklanken zich me typerende Uillean pipes, een fijne ode aan de Groene Eilanden. Van het uitbundige, met trompetjes gelardeerde Money (The Cashbox) gaat het met You Got Me Wrong naar een beladen, smartelijk duet met vader. In het afsluitende gedeelte wordt het tempo opgepookt met energieke interventies van het akoestisch snarenarsenaal   die furieuze samenzang ondersteunen.

Als extraatje volgt er nog een met een bluesy getinte reprise van You Got Me Wrong, met een cassetterecorder vastgelegd fragment tijdens een repetitie in ’93 met vader Brock en Larry op de piano. Weerom een knap staaltje muzikale huisvlijt verpakt in al even fraaie digipack.

 



  1. Freedom
  2. Hey There Baby
  3. Down At The Graveyard
  4. Breakout
  5. Future
  6. Long Time No see
  7. Devianto
  8. Money(The Cashbox Piano)
  9. You Got Me Wrong
  10. SomeTimes
  11. Who Am I To Judge
  12. Open Your Eyes
  13. Pick Your Own Way