Hal Cannon
Nothin Lastin
We leerden deze muzikant kennen als frontman van 3hattrio dat van uit hun thuishaven in Utah aan de rand van het Zion Nation Park hun door de overweldigende natuur en aloude tradities geïnspireerde woestijnmuziek de wereld instuurt. Hal Cannon is daarnaast een gerenommeerd westernhistoricus die de score van zo’n twintig films afleverde, het is niet verwonderlijk dat op Nothin’ Lastin’ weerom het cinematografische karakter overheerst. Naast zijn vertrouwde muzikale kompanen Greg Istock en violist Eli Wrankle kan banjoman Cannon op de bijdragen van enkele good folks zoals Kate MacLeod, Victoria Lagerstrom en de O’Briens rekenen die het coutryfolk pallet verrijken.
“Thirty-six miles from Zuni To Gallup the ancients don’t talk to me”, het verhaalt de afstand tussen Cannon’s opvoeding en die van de plaatselijke Zuni Indianen. Years Go Home is een ode aan de eeuwigdurende liefde naar aanleiding van zijn huwelijksjubileum, een zwoele vrouwenstem op de achtergrond creëert een dromerige sfeer. De weemoedige titelsong komt dicht in de buurt van het akoestische repertoire van Neil Young. Een verhaal over de burgeroorlog mag hier niet ontbreken, Marching Off to War schetst op marsritme en een treurige cello een impressie van het vertrek naar het front. Johnny Come in From the Cold, een eenzame barroompiano geflankeerd door zachte achtergrondzang en in de verte een Engelse hoorn, een sober klankpalet bij winterse taferelen in de uitgestrekte prairie.
Op sonore celloklanken citeert Cannon een woordenstroom afkomstig van dichter Paul Zarzisky in Riding through the Burn. Al even indrukwekkend klinken Tarantula March en The Journey een beklemmende, donkere trip. Don’t Look Back, is een koortsige oproep voor een betere wereld terwijl Our Fathers de harde overlevingsstrijd van de voorvaderen in de woestijn eert. Plains of Odessa is een prachtige in heimwee gedrenkte folksong met hulp van Mollie O’Brien en haar getalenteerde broer Tim. We horen Mollie terug in Silver Dove, het fraaie duet ademt een verlangen naar een betere, rechtvaardige wereld uit.”Where women walk free and hold their heads high”, meer dan ooit een actuele betekenisvolle frase in een meesterlijk werkstuk van een superieur storyteller.