Op Brothers In Bamako bundelen de twee topmuzikanten Habib Koité en Eric Bibb (zie het interview dat Written in Music had met Eric Bibb) hun krachten. De Malinese zanger/gitarist Habib Koité en de Amerikaanse blues/folk-zanger Eric Bibb zijn beiden binnen hun eigen muziekgenre al jaren toonaangevend. Met name Bibb is de laatste jaren zeer geïnspireerd aan het werk en brengt al sinds 2008 elk jaar een album uit, waarvan zowel laatste studioalbum Deeper In The Well als het vorige live-album Troubadour Live behoren tot het beste wat hij tot dusverre gemaakt heeft. Het laatste studiowerk van de beduidend minder productieve Habib Koité’, het prachtige Afriki,  dateert echter alweer van 2007 maar vooral live blijft Habib de laatste jaren veel indruk maken met zijn unieke speelstijl.

Je hoopt altijd dat bij een samenwerking tussen talentvolle muzikanten dat de som der delen in ieder geval goed recht doet aan de aanwezige hoeveelheid individueel talent. Helaas is Brothers In Bamako niet meer geworden dan een aardige (tussendoor)plaat voor fans van beide muzikanten. De diverse eigen muziekstijlen komen uiteraard uitgebreid aan bod en worden geïntegreerd in een smaakvol geheel, dat zeer ontspannen aan het luisterend oor voorbijtrekt. Het is een echte vriendenplaat geworden waarbij de beide heren met veel respect omgaan met elkaars muzikale achtergrond.

Eric Bibb verhaalt in On My Way To Bamako over zijn bezoek aan zijn vriend Habib Koité en introduceert hiermee meteen de ontstane samenwerking. En Habib vervolgt het album met zijn lange reis naar/door de Verenigde Staten in het door hem geschreven L.A. Het zijn beiden geen echt sterke songs maar ze schetsen in de vorm van dit reisverslag wel goed de sfeer. Met We Don’t Care treffen we zowaar een cynische protest-song aan op het album met messcherpe teksten als: ‘ We want cheap gasoline. Jump in the car and go. Don’t care what the world agreed upon in Kyoto.’ en ‘ The gap is growing wider. Between the rich and the poor. We got everything we need. But we still want more.’ De meeste, vaak simpele, songs op Brothers In Bamako zijn doordenkt met Afro-Blues en zijn bewust klein gehouden in een poging om daarmee het meest effect te sorteren.

Nadat Eric Bibb op Deeper In The Well al The Times They Are Changin’ coverde, richt het duo zich nu op een andere klassieker van Bob Dylan, Blowin’ In The Wind, dat een mooie Afrikaanse bewerking krijgt en eigenlijk één van de spaarzame hoogtepunten van het album blijkt. Nummers als Tombouctou, With My Maker I Am One en de slottrack, de traditional Goin’ Down The Road Feelin’ Bad zijn daarnaast beslist de moeite waard maar als geheel is Brothers In Bamako niet de klassieker geworden waarop de vele fans van beide heren gehoopt hadden.

Habib Koité en Eric Bibb komen in november naar Nederland voor vier concerten :

• 1 november in LantarenVenster Rotterdam
• 2 november Melkweg Amsterdam
• 8 + 9 november Rasa Utrecht
• 27 november Oosterpoort Groningen