De bandnaam leverde bij mij geen prikkels om de cd gelijk op te pakken, maar Locust Season is uit op Small Stone Records en ik heb ook op deze site, nooit onder stoelen of banken geschoven dat ik helemaal weg ben van dit label. Ik ga er eigenlijk altijd al automatisch van uit dat een album dat zij uitbrengen altijd goed is. Mijn vooroordeel wordt ook bij Gozu bevestigd. Sterker nog, dit zilveren schijfje zou zo wel eens in mijn jaarlijst kunnen verschijnen omdat het alles heeft wat ik geweldig aan een band vind. Waanzinnig goeie songs, sterke zanglijnen, catchy koortjes en beukende riffs.

Op dit debuut krijgt de band het voor elkaar om loodzware rock te combineren met prachtige melodieën. Dat doen ze door zowel het afwisselende gitaarwerk, als wel met de vocale capaciteiten van de band. Meth Cowboy opent het album moddervet. Klassieke hardrock met een vleugje oude Soundgarden. Mr. Riddle is van hetzelfde hoge niveau. De geweldige strot van Marc Gaffney sleurt je gelijk mee over de zwaar groovende riff onder het couplet. Bij het refrein trekt het helemaal open door mooie melodieuze akkoorden en de pakkende achtergrond vocalen. Bij iedere song lijkt de band er een schepje van deze kwaliteiten bovenop te doen. In Kam Fang As Chin Ho gaan de riffs richting metal, maar de zanglijnen neigen naar het beste van de jaren ’70. Daarmee doet Gozu ook denken aan een opgevoerde versie van bands als Montrose of Molly Hatchet als Jerry Cantrell daarbij gitaar zou spelen.

Woorden schieten feitelijk te kort. Dit is een album dat iedere rock / metal liefhebber in zijn kast zou moeten hebben staan. Zeldzaam goed!! Ik heb nog nooit 5 sterren aan een album gegeven, maar eens moet de eerste keer zijn. Gozu verdient het dubbel en dwars.