×

Recensie

Pop

15 februari 2015

Gaz Coombes –

Matador

Geschreven door:

Uitgebracht door: Hot Fruit Recordings

Matador Gaz Coombes Pop 4 Gaz Coombes – Matador Written in Music https://writteninmusic.com

Het was even de vraag of er leven was na Supergrass, de Britse band die in de jaren 90 furore maakte met een paar razendknappe platen, maar het antwoord op die vraag werd in 2012 al gegeven door de frontman van die band, Gaz Coombes: ja dus. Drie jaar later is hij terug met Matador, een album dat in kwaliteit niets onderdoet voor voorganger Here Come The Bombs.

Ondanks al die hervonden spirit en muzikale kwaliteit blijft het lastig Coombes los te koppelen van Supergrass. Niet alleen omdat zijn charismatische stemgeluid zo’n stempel drukt op de liedjes van die band en zijn sololiedjes; ook muzikaal is er niet echt sprake van een stijlbreuk.

Een kniesoor die daar over valt, omdat Coombes dus nog altijd doet waar hij goed in is.

Het album opent met topsong Buffalo, met een groots en meeslepend refrein. ‘All my tears fall like sand. Are you the only hope? Round in circles I lost my way, but I found the only road’, zingt hij op luide toon de nodige frustraties van zich af.

Matador is een album waarmee de bijna veertiger zijn demonen uit het verleden te lijf gaat en onder meer twijfel, verlies van dierbaren en door drugsgebruik ontstane psychoses van zich af lijkt te zingen. Coombes durft zich kwetsbaar op te stellen. Dat verdient waardering. Ondanks de zekere soberte in de teksten is Matador geen donkere plaat geworden. Integendeel. ‘I’ll face the beast and fight like a matador.’

Hij bespeelt vrijwel alle instrumenten zelf en heeft het album ook nog eens eigenhandig afgemixt. De mastering was in handen van good old Bob Ludwig, die met zoveel groten op onze planeet gewerkt heeft. Van Jimi Hendrix tot Nirvana en van Paul McCartney tot The Who.

Het door een synthesizer opgejaagde The English Ruse is Coombes in topvorm. En weer is hij onderweg: I ‘ll take my suitcase. I’m cutting loose to some other place.’ Elektronica is op Matador sowieso meer dan ooit tevoren aanwezig. Coombes gaat er gedoseerd mee om.

De Brit haalt vooral een heel hoog niveau tijdens het eerste gedeelte van de plaat. Daar waar het tempo in de songs vrij hoog ligt. Naarmate het album vordert, ligt de voet wat losser op het gaspedaal. Het niveau van de nummers lijdt er nauwelijks onder, hoewel Coombes op drift het sterkst uit de verf komt. Dat was in zijn Supergrass-tijd ook al zo.



  1. Buffalo
  2. 20/20
  3. The English Ruse
  4. The Girl Who Fell To Earth
  5. Detroit
  6. Needle's Eye
  7. Seven Walls
  8. Oscillate
  9. To The Wire
  10. Is It On?
  11. Matador