Met The Betrayal brengen toetsenman Kit Downes, contrabassist Peter Eldh en drummer James Maddren dan eindelijk weer een nieuw Enemy album uit. Hun gelijknamige debuut dateert namelijk alweer uit 2018.

Tussendoor brachten dezelfde mannen onder hun eigen namen het ingetogen en erg fraaie Vermillion uit maar de bandnaam Enemy werd om onduidelijke reden verzwegen. We kunnen het nieuwe album The Betrayal dus zowel hun tweede als derde album noemen, duidelijk is dat dit nieuwe album meer in de spannende uitbundiger muzikale lijn van hun debuut ligt.

Het blijft een prachtig gezelschap. Kit Downes, de hardst werkende man binnen de huidige jazz met alleen dit jaar al ontelbare releases op zijn naam, is en blijft een onnavolgbaar muzikant die immer verrast met overweldigend goed en gevarieerd spel. Eldh en Maddren zijn een al net zo uitbundige ritmetandem die naast Downes al even avontuurlijk en uitdagend hun muzikale weg vinden.

The Betrayal biedt alles wat deze muzikanten zo interessant maakt. Vanuit een akoestische basis onderzoeken ze nieuwe muzikale wegen die even onstuimig als onvoorspelbaar, dan weer groovy,  dan weer ritmisch bijna technisch hortend en stotend zijn. Het is een prachtige eenheid die deze mannen in al hun uitdagende motieven steeds weer naar voren weten te brengen.

Opgenomen in één dag, werden de stukken van Downes en Eldh van flink wat improvisatie uitgewerkt. The Betrayal klinkt daardoor in alles als een frisse en open opname. En al even divers in spel en aanpak. Heerlijk om Downes ook weer eens achter de piano te horen in plaats van alle orgelklussen van dit jaar.

The Betrayal is een prikkelend en uitdagend album dat met elke luisterbeurt doorgroeit. Een album met vele lagen waarvan er steeds weer een nieuwe in het gehoor komt bovendrijven. Een album ook waarvan de vrije structuur naar heel veel moois leidt en je heel hard doet verlangen om deze zo fantastisch spelende mannen ook live samen aan het werk te zien.