Bij velen zal de naam Angel Deradoorian niet gelijk een belletje doen rinkelen. Toch is haar muzikale invloed op een aantal bekende acts stiekem vrij groot, met name haar bijdrage aan The Dirty Projectors, waar ze in meespeelde vanaf 2007 tot 2012. Als haar vriendje dan ook nog eens Avey Tare (Animal Collective) is en ze  mag meespelen in zijn Slasher Flicks project, kun je concluderen dat ze al heel wat ervaring heeft binnen de psychedelische electrofolk.

Na eerder al een EP uitgebracht te hebben is ze nu toe aan haar debuutalbum. Stem-manipulatie staat centraal. Ze vervormt-, verdubbelt- en verandert de toon van haar zang zodat er een gelaagde muur van geluid ontstaat die ritmisch aandoet. Nergens voelt het echter gefabriceerd aan, het resultaat is organisch en warm. Soms is er ook ruimte voor samenzang, bijvoorbeeld met haar zus Arlene, maar door de vele stemmen is het soms moeilijk te horen wat een nieuwe “laag” zang is of dat er iemand meezingt. Ritme is het belangrijkste aspect binnen de liedjes van  The Expanding Flower Planet. Ook instrumentaal komt dit sterk naar voren, met veel ruimte voor beats, drums, percussie en aanwezige basgitaar. Sfeervolle invulling wordt gegeven door middel van subtiel gebruik van toetsen, gitaar, elektronica en een aantal niet te plaatsen instrumenten: xylofoon? Een blaasinstrument? Wie zal het zeggen.

Een sterk bevreemdend element komt in de muziek naar voren. Dit uit zich in spookachtige vocalen, niet te herkennen instrumenten of rare muzikale wendingen. Waar nadruk op gelaagde zang en ritme een constante factor zijn verschilt de uitwerking erg per nummer. Zo zijn er invloeden te bespeuren van krautrock, dub/reggea, psychedelische folk, dansbare electronic en ook wereldmuziek. Die invloeden van wereldmuziek zijn te wijten aan haar Armeense achtergrond binnen de familie. Toch wordt het met al die verschillende invloeden nooit rommelig, omdat de stem-manipulatie en de ritmesectie altijd een sterke basis vormen.

Dan zet Deradoorian ons op een dwaalspoor, als ze bij afsluiter Grow een liefelijk, akoestisch folk liedje inzet. Weg is de focus op ritme, het nummer lijkt erg uit de toon te vallen met de rest van het album. Halverwege kantelt het nummer en komt er toch weer een sterke focus op ritme, zorgt een snaarinstrument voor die invloed van wereldmuziek en geven echoënde vocalen een psychedelisch tintje. Verrassend en fris album.