Daniel Hope presents: baroque music! Hij nam een album op met barok van begin tot eind: minder bekende componisten uit de zestiende eeuw – zoals Andrea Falconieri – afgewisseld met barokiconen als Georg Friedrich Händel. De verzameling korte stukjes kreeg een overkoepelend thema mee: lucht. Hope bedt het album mooi in, een echte must bij zo’n allegaartje, maar die muziekwetenschappelijke verantwoording is helaas onbedoeld een beetje komisch. Het lijkt de violist te verbazen dat de barok zo veel diversiteit herbergt, maar dat zegt misschien meer over Hope zelf (en natuurlijk over de manier waarop de barok-top samengesteld is door de jaren heen). Tussen de oudste en de jongste componist op dit album zit 175 jaar! Het was pas opmerkelijk geweest als deze twee precies dezelfde muziek gemaakt hadden.

Op uitvoering valt echter niets af te dingen. Hope komt zijn beloftes na. Het is een prachtig samengestelde bloemlezing geworden. Dansbare folk staat gebroederlijk naast het uitgemolken en mierzoete Air van Bach en elk deuntje voert de luisteraar naar een andere locatie. Van koffiehuizen in Bachs Duitsland naar middeleeuwse drankgelagen in dito kastelen. Ook de luchtige sfeer van het album komt goed uit de verf. Hope wilde de muziek laten ademen en dat lukt. Met lichte vioolstreken en ontspannen samenspel (met o.a. Kristian Bezuidenhout en solisten van het Chamber Orchestra of Europe) doet het album z’n naam eer aan.