Chris Robinson Brotherhood
Phosphorescent Harvest
Met hun nieuwe album Phosphorescent Harvest maakt Chris Robinson Brotherhood wel heel erg duidelijk een blijver te zijn.
Phosphorescent Harvest volgt op de erg sterke albums Big Moon Ritual (juni 2012) en The Magic Door (september 2012) die in eén sessie werden opgenomen maar in twee delen werden uitgebracht. Met het verrassende collectors item, alleen op (3x) vinyl uitgebrachte Betty’s S.F. Blend vol.1, werd vervolgens op Black Friday (de Amerikaanse najaar tegenhanger van Record Store Day) een live-album als fijne extra aan die twee albums toegevoegd. Met Phosphorescent Harvest voegt de band, die nu echt als Chris Robinsons vervolgband van The Black Crowes gezien mag worden, daar nu een rijk muzikaal album aan toe.
Het gros van de nieuwe songs werden reeds tijdens de tours van de afgelopen jaren op het publiek uitgeprobeerd. In de afgelopen 3 jaar speelde de band ruim 230 concerten dus het is niet verrassend te noemen dat de band, met naast Robinson op zang en gitaar en Neal Casal (gitaar, zang), Adam MacDougall (keys, zang), George Sluppick (drums) en Mark Dutton (bas, zang) steeds beter op elkaar ingespeeld is geraakt. Het album opent direct sterk met het lekker heen en weer stuiterende Shore Power. De strak spelende band rockt er erg lekker op los en de psychedelische break maakt de song nog aantrekkelijker. Het daarop volgende lekker lome About A Stranger laat gelijk weer een andere kant van de band horen.
Phosphorescent Harvest is duidelijk meer een songalbum te noemen dan de twee voorgangers. De jamsfeer van die albums is hier wat losgelaten en er zit meer structuur in de songs. Dat bevalt prima maar het heeft wel gelijk een andere sfeer tot gevolg. In totaal er van van de totaal 11 songs 9 door gitarist Neal Casal en Chris Robinson samen geschreven. Dat Casal een zeer goede hand van songs schrijven heeft wisten ook al van zijn solo-albums maar op Phosphorescent Harvest onderschrijft hij dat des te meer. De van folk, blues, rock en psychedelica doortrokken songs sluiten naadloos op bij de belevingswereld in de teksten van Robinson. Een track als Clear Blue Sky & The Good Doctor, die begint als een folksong en lekker psychedelisch wordt uitgebouwd met prachtig gitaarwerk van Casal, is daarin een hoogtepunt te noemen. Het wel heel erg lekker doorrockende Beggar’s Moon en de erg mooie ballad Wanderer’s Lament, ballads waar Robinsons stem op z’n allerovertuigendst is, sluiten daar naadloos op aan.
Van Betty’s S.F. Blend vol.1 kenden we ook al de 2 geweldige tracks die op dit nieuwe album staan: Badlands Here We Come en Tornado, waarvan de laatste door Robinson alleen werd geschreven. Op de cd-versie van het album vinden we tevens extra track Humboldt Wind Chimes, een instrumental die perfect op de rijke sfeer van de songs van het album aansluit. De band is op dit nieuwe album in grootse vorm met gitarist Casal en toetsenman Adam MacDougall in een opvallende hoofdrol. Phosphorescent Harvest heeft wat meer tijd nodig dans de twee voorgaande albums om op je in te werken maar als de songs dan eenmaal binnen komen laten ze je niet meer los.