Natuurlijk zet je de namen van de muzikanten van je band prominent op de hoes, als dat Brad Mehldau, John Patitucci en Brian Blade zijn, maar Chris Potter heeft nu eenmaal een deal met het Britse Edition Records dus dan komt jouw naam het meest prominent naar voren. Laten we duidelijk zijn: Eagle’s Point is wel degelijk het album met Potters geweldige nieuwe kwartet.

Op zich best vreemd dat de muzikanten, die elkaar vanaf de vroege jaren negentig al goed kennen, nog nooit met elkaar de studio introkken. Maar misschien zijn de decennia die ze op eigen kracht, met eigen bands, de wereld overtrokken en de studio indoken juist wel goed geweest om nu met alle ervaring samen op te nemen.

Eagle’s Point klinkt vanaf het allereerste moment, met eerst alleen Mehldau achter de piano en de band daarna invallend, gelijk als een hechte unit. De chemie tussen de geweldige muzikanten is gelijk daar. Mooi om te horen dat alle vier de muzikanten zich binnen de composities van Potter gelijk als een vis in het water voelen en met geweldig spel de vrije ruimtes inkleuren.

Noem de jazz die ze hier brengen modern of gewoonweg tijdloos, de klasse spat van deze muzikanten af en Potter schreef een geweldige collectie composities. Met hemzelf op zowel tenor- als sopraansax, Patitucci op contrabas, Mehldau op piano en Blade op drums ontstaat al snel een pracht geluidsveld dat muzikanten op de toppen van hun spel laten horen.

Potter werkte de afgelopen jaren al met zo’n beetje iedereen die er toe doet binnen de hedendaagse jazz (net als de andere muzikanten in deze band trouwens), maar nooit eerder paste een band hem zo goed. Vanaf de geweldige  albumopener Dream of Home tot aan albumafsluiter Horizon Dance komt het volledige muzikale spectrum van Potter voorbij.

Eagle’s Point is een album puur voor gigantisch muzikaal jazzgenot. Geen dwarsheid of moeilijke stukken tussendoor. Het is een album lang vol genieten van het vakmanschap van deze muzikanten en de chemie die ze samen hebben. Zoals eerder gezegd een album vol tijdloze jazz, geweldig gespeeld en met veel groove/swing, dan weer fraaie ingetogenheid gebracht. Alle muzikanten zijn in bloedvorm, hebben het zeer hoorbaar uitstekend naar hun zin en halen het beste uit hun spel. Eagle’s Point is puur jazzgenot.