Charlie Hart's Equators
Masansani Club
Je hebt ervaren muzikanten en Ervaren Muzikanten. Het zestal dat The Equators vormt, maakt overduidelijk deel uit van de laatste categorie. Bandleider Charlie Hart speelde met blues- en rhythm & bluesgrootheden als Ronnie Lane, Pete Twonsend, Eric Clapton, Mose Allison, Paul Weller, Roger Daltrey, Mick Jagger en dienst broer Chris en Ian Dury. Met die laatste zat hij in de jaren zeventig in de band die Dury had voor hij in ’77 doorbrak met The Blockheads, Killburn & the Highroads.
Zijn vioolspel is bepalend in de swingende bandsound, samen met de sax van Frank Mead. Ook Mead heeft pubrock op zijn cv staan (Mickey Jupp), naast de grote namen uit de blues (Albert King, Otis Rush, Gary Moore) en de rock (Paul McCartney, Dave Gilmour, Bill Wyman en Eric Clapton.
De Equators maken op hun debuut stevige bluesrock met zo nu en dan wat Afrikaans aandoende invloeden (vandaar wellicht ook de bandnaam). De albumtitel Masansani Club slaat op het idee dat je als toevallige passant van zomaar een club middenin het dampende optreden valt van een troep swingende muzikanten. Dat hebben de mannen (verder nog Ed Deane, Jimmy Roach, Phil Scragg en Les Morgan) uitstekend verklankt. De langzame, maar dreigende blues Above The Ridge, geschreven door Deane, zou tussen alle ‘stompin’ een relatief rustpunt kunnen zijn, maar de suspense die het hele nummer door voelbaar is, zorgt ervoor dat je niet daadwerkelijk achterover in je stoel gaat zitten.
Overigens is het album grotendeels instrumentaal. War Is Money (And Money Is War) zingt de band in het gelijknamige, door Hart geschreven nummer. Ian Dury, de oude bandmaat van Frank Mead, komt voorbij in het nummer OK Roland. Hart en Dury schreven het samen begin jaren zevntig, toen Hart de bassist van Kilburn & the Highroads was. Hart’s nieuwe band weet de sound en de zangstijl van Dury perfect tot leven te wekken. Hier zijn doorgewinterde en ervaren muzikanten aan het werk, die er ondanks vele tientallen jaren ‘op de toerenteller’ vreselijk veel zin in hebben. Het plezier spat van dit album af. Je zou hopen dat je die toevallige passant bij de denkbeeldige Masansani Club was.