Briana Marela is een Amerikaanse zangeres die door middel van stem-manipulatie, elektronica, piano en strijkers een muzikaal droomlandschap creëert. De muziek heeft dikwijls  raakvlakken met de ijle klanken die je kunt vinden in dromerige Ijslandse muziek. Dit is ook deels te wijten aan de productie, die verzorgd wordt door Alex Somers, de in Ijsland gevestigde producer die samenwoont met zijn partner Jónsi (Sigur Ros).

De opbouw in Briana’s liedjes is steevast de beste kwaliteit van dit album. Vocalen op vocalen worden laagje voor laagje op elkaar gestapeld, tot de kakofonie aan stemmen een ritmisch hypnotiserend werking krijgen. Daarbij gevoegd worden vaak rustige klanken van toetsen, strijkers en soms bass-drones. De basis wordt gelegd voor subtiel opgebouwde, psychedelische ambient die tegelijk warm en onwerkelijk klinkt. Veel van deze liedjes veranderen na de intro echter in drukke popdeuntjes, waar veel ruimte is voor beats en de uptempo zangstem van Briana. Tijdens deze uptempo liedjes wordt er gretig aan de autotune-knop gedraaid en rollen er simpele ritmes uit een keyboard die de muziek een kitsch en zelfs amateuristisch tintje geven.

Het is jammer, want haar muziek zit vol dromerige kwaliteiten, maar deze zijn enkel op de in- en outro te horen. Elders duiken vooral de irritante, plastic eigenschappen op zoals hierboven genoemd. Dat het ook anders kan bewijzen vooral Dani en de lange afsluiter Further; de ijle ballads zitten vol met abstracte stem-manipulatie, donkere instrumentale invulling en daarover rustig zwevende zang. Even worden we meegevoerd naar een wereld ver van hier. Het heelal in, weg van deze aardbol.