Bob Dylan –
Springtime in New York The Bootleg Series Vol.16
In de vroege jaren tachtig kwam Dylan terug in de gunst bij de afvalligen die afhaakten na een reeks Christelijk geïnspireerd werk met Slow Train Coming, Saved en Shot Of Love en troosten zich met het nieuwe werk uit Infidels en Empire Burlesque, een halve troost, als geheel waren die platen niet. bepaald geniaal. Ze huizen wel in mijn platenrek, zo ging dat in die dagen, nieuw werk van Dylan en Stones vond moeiteloos de weg naar mijn collectie en van het destijds verguisde Infidles kon ik songs als Jokerman en Sweetheart Like You wel appreciëren. Dat geldt eveneens voor het van Empire Burlesque afkomstige Tight Connection To My Heart. Eerlijk gezegd een hele plaatkant van die langspelers heb ik zelden beluisterd en dat was bij vroeger werk van Bawbs wel het geval.
Nu wordt in de ondertussen befaamde Bootleg Series een nieuw hoofdstuk aangesneden, de zestiende episode brengt de eerste helft van de jaren tachtig in herinnering met outtakes en afwijkende versies van het eerder uitgebrachte werk.
De muzikale trip in het verleden start met het laatste deel van de zogenaamde ‘Christian Trilogy’ dat al een eerder rockende dan gospel getinte tendens vertoonde maar ook besluiteloosheid wat de keuze van producers betrof. Naast Dylan bezetten Bumps Blackwell, die in de jaren vijftig met Little Richard en Sam Cooke werkte en de van studiosessies met Springsteen bekende Chuck Plotkin, de producerszetel, na eerder abrupt afgebroken sessies voor Shot of Love met Jimmy Lovine.
Angeline haalde het destijds niet, evenals een handvol andere hier geselecteerde songs, in het geval van Angelina onbegrijpelijk. Interessanter is de selectie uit de Infidles sessies waarbij naast de gitaren van Mark Knopfler en Mick Taylor de ritmetandem Robbie Shakespeare en Sly Dunbar figureert.
We luisteren na een fijne uitvoering van Jokerman naar enkele meer rustgevende alternatieve versies evenals het door piano en slidegitaar en Bob’s harmonica aangestuurde Blind Willie Mc Tell dat ondanks aandringen van Knopfler destijds niet werd uitgebracht, een enorme vergissing blijkt later als een andere studiotake op The Bootleg Series 1-3 belandt.
Op de tweede cd gaat de zoektocht naar destijds afgevoerd werk voor Infidles verder we worden meteen aangenaam verrast met een uiterst ontspannen, intimistische versie van Sweetheart Like You. Naast een alternatieve take van I and I worden we geconfronteerd met Someone’s Got A Hold Of My Heart dat Dylan transformeerde naar de grandioze opener voor de opvolger Empire Burlesque. Even verderop vinden we een intense soulvolle interpretatie van Tight Connection.
In enkele songs figureren Tom Petty’s Heartbrekers en dat is geen toeval. Dylan tourde destijds wel eens met de band en Heartbreakers toetsenman Benmont Tench flankeert Dylan nog altijd bij recente studio sessies. Na het rockende Clean Cut Kid met gitaarwerk van Ron Wood duikt weerom een verborgen parel op. New Dawnville Girl kwam in ‘86 als Brownsville Girl terecht op Knocked Out Loaded maar dit voordien met The Heartbreakers en Ira Ingber opgenomen cinematografisch epos hoort ongetwijfeld bij Dylans betere werk uit de jaren tachtig.
Zonder die gezwollen productietoestanden met enkel de gitaar en harmonica van Dylan onthult Dark Eyes zijn intrinsieke klasse als akoestische troubadourssong en vormt de ideale afsluiter van deze intrigerende collectie. Naast deze met hoogtepunten gevulde CD dubbellaar is Springtime in New York eveneens in dubbele vinyl uitvoering verkrijgbaar en een uitgebreide luxueuze boxset met boek.